Tips voor de kleine beurs

Bruna houdt op het ogenblik de pocketweken. Vijftig pockets voor het mooie prijsje van € 5,00 per stuk. Een mooie kans om voordelig uitgelezen te raken met (wereld)literatuur. Omdat ik Rainbowpockets verzamel, en verschillende daarvan ook in de Bruna-actie zitten, heb ik er de afgelopen 24 uur zeven gekocht. En omdat ik ze verzamel let ik niet op de schrijver of waar het gaat, ze móeten gewoon gekocht worden. Mijn aankooplijstje, met kort commentaar:

Gregory Bergman: Filosofie voor in bed, op het toilet of in bad. Heb mezelf op 1 januari beloofd in 2008 meer klassieken te lezen, en daar hoort ook filosofie bij. Dit lijkt me een mooi beginnetje.

Chaim Potok: Davita's harp. Zal ongelezen in de boekenkast verdwijnen. Ik heb niets met boeken over het joodse probleem, of Israël, of pijn en geklaag... De tweede wereldoorlog is al 62 jaar voorbij. Ik gun het een plaats in de geschiedenis.

A.F.Th.: De movo-tapes. Gaaf omslag. Ik ben om een of andere reden anti-AFTH, maar toen ik wat zinnen las in deze vuistdikke pocket (713 bladzijden!) kreeg ik toch het verlangen om het boek helemaal te lezen. Maar 't is zo zo dik hè, in dezelfde tijd kan ik ook 3-4 andere boeken lezen die misschien belangrijker zijn voor mij. Misschien iets voor tijdens een lange vlucht naar de VS? Overigens is dit boek niet voor 5 euro maar voor 7,95. Koopje!

Orhan Pamuk: Het zwarte boek. Bestsellerschrijver, niet aan beginnen. Bovendien 583 bladzijden in een uiterst klein lettertype dat ik niet zonder vergrootglas kan lezen. Kan zo in de kast.

Tolstoj: Kindertijd jeugdjaren jongelingschap. Kijk, dat is een echte klassieker. Begin jaren tachtig las ik me stuk aan Russische schrijvers. Gogol, veel Dostojevski, Poesjkin, Tsjechov, en 20ste eeuwse zogenaamde dissidente schrijvers (Maksimov, Verofejev, Majakovski...) Door geldgebrek heb ik bijna alles naar De Slegte moeten brengen om geld voor eten te verkrijgen. Zelfs delen uit de Russische Bibliotheek verdwenen daarheen. Natuurlijk veel spijt van gehad. Maar het is nooit te laat om het goed te maken. Dit boek ga ik zeker lezen.

Willem Jan Otten: Specht en zoon. Winnaar van de Libris Literatuurprijs 2005 en slechts 170 pagina's dun. Ik ken het werk van Otten niet, behalve dat ik weet dat hij een gunstige pers heeft. Lijkt me mooi om in de trein te lezen en daarna een oordeel te vormen.

J.M. Coetzee: In het hart van het land. Zuid-Afrikaanse schrijver en winnaar van de Nobelprijs voor literatuur in 2003. Zuid-Afrika vind ik interessant. Gaat meteen op de leeslijst. Met 220 bladzijden goed te doen.

Terzijde
Met nog een paar woorden over Afrika wil ik deze blog besluiten.
Vandaag was het volgende bericht (zij het marginaal) in het nieuws: in de afgelopen 10 jaar zijn in Congo 5,4 miljoen mensen overleden door oorlog, etnisch geweld en ondervoeding. Laat dit getal even op je inwerken. 5,4 miljoen. En vergelijk dat met de 6 miljoen joden die vergast zijn in de Tweede Wereldoorlog.
Vraag je vervolgens met mij af waarom de internationale politiek al 62 jaar (sinds het einde van de Tweede Wereldoorlog) bezig is met het probleem Israël, een land dat mogelijke vrede in de regio al sinds 1948 zit te blokkeren. (Ik heb een idee maar durf het niet te vertellen.)
Hoe meer ik lees over het Afrikaanse continent (op dit moment krijgen Congo en Kenia in de media wat aandacht) hoe meer de overtuiging zich aandient dat de gemiddelde bewoner van het Afrikaanse continent beter af was onder het kolonialisme dan onder de democratieën en zwarte dictaturen van nu. De geschiedenis toont dit aan: in de periode dat Afrika gekoloniseerd was, is er niet nog niet 10% (ik denk dat dat zelfs een vrij hoge schatting is) van de slachtoffers gevallen van het aantal dat in de laatste tien jaar viel. Neem alleen al de 800.000 in elkaar gehakte mensen in Rwanda en de 200.000 doden in Darfur, Soedan.
Tip: lees Adriaan van Dis voor een genuanceerd beeld over Afrika.

[deze blog is 23 januari aangepast]