donderdag 20 maart 2008

Kristien Hemmerechts

Nee, ik koop niet alleen boeken, ik léés ook! Steeds meer zelfs. Op dit moment leg ik de laatste ogen aan een bundeling korte verhalen onder de titel Zegt zij, zegt hij van de Vlaamse auteur Kristien Hemmerechts (*1955). Fascinerende verhalen, in een heel bijzondere stijl waarvan ik geen ander voorbeeld ken in de Nederlandse literatuur. Verhalen waarin vrouwen centraal staan die in zichzelf gekeerd lijken, heel lichamelijk, dromerig, op het mystieke af. Prachtig om te lezen.

Hemmerechts heeft enorm veel geschreven en de recensies zijn wisselend. Maar ik ben zó nieuwsgierig naar meer dat ik vandaag via bol.com nog 5 boeken van haar heb besteld. Waaronder een gesigneerd exemplaar (ik kan het niet laten...).
Haar eerste huwelijk was met Herman de Coninck, een moeilijke, zwaar alcoholische, Vlaamse dichter. Ik heb De Coninck één keer ontmoet (ik denk rond 1988) en toen een tijd met hem staan praten. Er was geen touw aan vast te knopen. Hij sloeg me voortdurend op de schouders en morste zijn bier over mijn borst. De Coninck overleed in 1997, 53 jaar oud. Wikipedia meldt:

In 1997 bezweek de dichter aan een hartstilstand in het bijzijn van enkele andere vooraanstaande dichters (o.a. Anna Enquist en Hugo Claus) terwijl hij op weg was naar een congres in Lissabon. Op het trottoir in Lissabon waar Herman de Coninck stierf is een tegel geplaatst met zijn naam, geboorte- en sterfdatum.

Met deze wetenschap gaan de verhalen van Hemmerechts nog meer leven. Bij de bestelde boeken is ook het boek Taal zonder mij wat zij schreef over haar overleden man. Ik kijk er naar uit.


Taal zonder mij<br>Kristien Hemmerechts
Taal zonder mij
Kristien Hemmerechts




Heb jij ook wel eens iets van Kristien Hemmerechts gelezen, en zo ja, wat vond je er van? Ik ben heel benieuwd naar reacties.

woensdag 19 maart 2008

Goethe ist tot!

Afgelopen weekend waren wij in Keulen. Het was voor mij al weer een jaar of 4 geleden dat ik er, anders als tijdens een tussenstop op een vlucht, geweest was. Voorheen ging ik om het andere jaar een weekend in november naar deze prachtige grote stad (1 miljoen inwoners), om een modelbaanbeurs te bezoeken én om boeken in te slaan. Dat waren vruchtbare bezoeken!

De modelbaan is geweest, maar de boeken leven nog, dus ik had me voorgenomen eens flink te shoppen. Om mezelf een beetje te beperken ("in de beperking toont zich de meester", zei Goethe) had ik me voorgenomen om de boekhandels af te struinen op nieuwe --of oudere-- titels van of over Goethe. Gewapend met een dikke beurs vol euro's heb ik 3 grote boekhandels bezocht. Ik zal mijn radeloze tocht over al die verdiepingen en afdelingen in detail aan jullie besparen, maar er was vrijwel niets van Goethe te verkrijgen! Een paar klassiekers, wat luister-cd's maar geen enkel compleet werk of deel daarvan, geen enkele anthologie, geen fotoboek, geen grappige dingetjes, niets nada niente!
Maar wel overal Ken Follett met zijn domme bestsellers, Harry Potter, de overal aanwezige Khaled Husseini en talloze andere toptien verkopen.

En dit gebeurt in het land van Goethe! Ik voelde me ernstig teleurgesteld. Niet alleen wat Goethe betreft, maar ook wat er verder nog meer in de boekhandels werd aangeboden. Vroeger was Duitsland een mekka voor leuke boeken, aber dass ist vorbei. Goethe ist tot.

Addendum.
Gisteravond zat ik op eBay te zoeken naar interessante gesigneerde boeken van de Easton Press. Ik zag een mooi exemplaar van "2001, A Space Odyssee" van Arthur C. Clarke. Het kostte ongeveer 200 dollar. Ik dacht: interessant, die wil ik wel, maar het kan later ook wel.
Vanmorgen werd ik wakker met het bericht op de radio dat de schrijver Arthur C. Clarke was overleden, afgelopen nacht! Het boek dat ik gezien had, was inmiddels verkocht en dezelfde titel kost elders op eBay nu 600 dollar.

Ik heb niet gezocht op boeken van Hugo Claus. Ook hij overleed zoals iedereen inmiddels weet, vandaag.

Wat een hectiek voor de boekenverzamelaar: Goethe is al 175 jaar dood, maar sinds kort ook dood in Duitse boekhandels (1), ik mis een boek omdat de auteur plotseling overlijdt (Clarke, (2)) en nu is Hugo Claus ook nog gestorven (3). Ik ben radeloos!

zondag 9 maart 2008

Gesigneerde boeken

Waarom is een boek met de handtekening van de schrijver zo aantrekkelijk voor bepaalde bibliofielen? Ik vermoed dat het te maken heeft met het op deze manier lijfelijk aanwezig zijn van de schrijver in het boek. Een tweede reden ligt in de veronderstelde meerwaarde: een door de auteur gesigneerd boek zou meer 'waard' zijn dan een ongesigneerd exemplaar.

Dat laatste is zeer betrekkelijk. Wie wel eens op de Internationale Büchdag geweest is (waar steevast een stuk of vijf nieuwe boekjes worden gepresenteerd) weet dat een ongesigneerd boek vele malen zeldzamer is dan een gesigneerd exemplaar.

Daarnaast heb je het verschijnsel van de boekhandel-signeersessies. Ik ben niet iemand die in de rij gaat staan als een schrijver zijn boeken aldaar signeert. Ook in dit geval is de zeldzaamheid (of waarde) van dergelijke boeken nihil. Toen Bill Clinton eind vorig jaar zijn laatste boek signeerde bij Donner in Rotterdam stonden duizenden mensen op de stoep. En hij signeerde niet alleen bij Donner maar ook in tientallen andere steden in Europa en Amerika. Voor de individuele bezitter van zo'n boek is het natuurlijk een thrill om er een te hebben, maar waarschijnlijk nog meer om zo'n beroemd iemand ontmoet te hebben, al was het maar gedurende een paar seconden.

De toevallig gesigneerde boeken zijn denk ik de leukste. Samen met de speciale gesigneerde edities in een gelimiteerde oplage. Die hebben de meeste verzamelaarswaarde aangezien ze het lastigst te bekomen zijn of er een behoorlijk prijskaartje aan hangt.

Ik bezit niet veel gesigneerde werken. Een paar (4) büchjes, drie Reves, één Mulisch. Alleen voor Reve ben ik ooit in de rij gaan staan, op 12 november 1983 - maar dan wel met een boek dat op zich al zeldzaam is, namelijk "Drie Toespraken" (genummerde editie van 250 exemplaren); van dit boek schat ik dat er niet meer dan 5 of 10 bestaan met een opdracht.


Bij uitgeverij Easton Press heb ik tot nu toe de meeste gesigneerde boeken gekocht:
  • Keeping Faith van Jimmy Carter
  • The Hornet's Nest, ook van Jimmy Carter
  • Crisis, van Henry Kissinger
  • Apollo 13 van Jim Lovell, bijna op de maan
  • A Memoir van John Glenn, de oudste man 'in space', aan boord van de Space Shuttle Discovery.
(Henry Kissinger diende onder de presidenten Nixon en Ford in de tijd, circa 1973, dat ik me hevig voor politiek begon te interesseren; daarmee is hij voor mij een symbool van de Amerikaanse macht. Kissinger leeft nog steeds, hij wordt op 27 mei 85 jaar oud. Zijn handtekening zette hij 8 september 2004 voor mij. Ik ben er nog steeds erg blij me. Het boek kostte mij 92 euro.)

Van oud-president Gerald Ford bezit ik een gesigneerde foto.

Op de Nacht van de poëzie in Vredenburg Utrecht van 1983 beschikte ik over een pasje waarmee ik naar de artiestenfoyer kon gaan. Die nacht zal ik niet licht vergeten. Met in de hand de poëziebundel die op deze jaarlijks terugkerende avond traditiegetrouw wordt uitgegeven waarin van elke deelnemende dichter één gedicht staat, heb ik me tussen de dichters gestort.
De meesten waren lichtelijk tot zwaar beschonken, om niet te zeggen totaal laveloos (Simon Vinkenoog). Ik liet mijn bundel signeren door Remco Campert, Rutger Kopland, Tom Lanoye ("O hangende tuin van Babylon" schreef hij er in), vlaming Marcel van Maele (met een onleesbare zwaar bezopen opdracht), Adriaan Morriën, met wie ik en half uur lang heb gepraat, een uiterst beminnelijke man, en opnieuw Harry Mulisch met een gesprekje van 1 minuut.

Ik was zeer varrast toen ik in 2005 het boek Old Fourlegs van J.L.B. Smith (eerste druk uit 1956), over de ontdekking van de Coelacanth uit Zuid-Afrika kreeg opgestuurd. Op zich al een zeldzaam boek, maar het bleek tevens gesigneerd door JLB himself! Ik koester het.

Mijn laatste aanwinst is de biografie die de vrouw van Elvis Presley, Priscilla Beaulieu Presley over Elvis schreef: Elsiv and Me. Een Easton Press editie, gebonden in leer, 22 karaat goud stempeling, afijn u kent dat wel. Door onachtzaamheid heb ik er te veel voor betaald, zo'n 120 euro.


Ook onlangs ontvangen is een gesigneerd exemplaar van Edmund Hillary's High Adventure, zijn boek over de eerste beklimming van de Mount Everest. Van Hillary, op 11 januari overleden in Nieuw-Zeeland, bezat ik al een handtekening uit de zuidpool; Hillary was namelijk ook de eerste die de Zuidpool te voet heeft overgestoken.

Ik heb de smaak nu wel te pakken. De presidentsverkiezingen in de VS zijn gaande. Om er er voor te zorgen dat ik straks niet naast het net vis, heb ik deze week een gesigneerd boek van John McCain (Republikeins kandidaat) besteld en een bod gedaan op het boek van Hillary Clinton. Van Obama zijn helaas nog geen boeken verschenen.

Een aantal jaren geleden bracht Easton Press het boek uit dat Nelson Mandela over zijn leven en vrijlating had geschreven. Ik denk dat het toen ongeveer 150 euro kostte. Ik heb dat moment helaas gemist. Nu zou ik erg graag zijn gesigneerde boek The Long Way aanschaffen, maar helaas, de prijs die er nu voor wordt gevraagd is meer dan 2000 euro...

Kortom: als het om gesigneerde boeken gaat moet je er snel bij zijn, liefst als de schrijver nog niet dood is. (En als je het voor een belegging doet: zo snel mogelijk verkopen na diens dood, dan is de waarde het hoogst; ik spreek uit ervaring met Büchiana.)

donderdag 6 maart 2008

verwacht

Komend weekend een nieuw bericht: gesigneerde boeken (mits de actualiteit mij niet inhaalt).