Gekke jongen, wijze man

Tja, nu Reve dood is krijg ik toch weer last van een bepaalde gekte. Ik heb circa 40 boeken van Reve. Daarnaast een fors aantal boeken óver hem of boeken en tijdschriften waaraan hij heeft bijgedragen. Toen ik de afgelopen week de literatuurkast begon op te ruimen kwam ik al die zielige Reve-tjes weer tegen. Veel daarvan verkeren inmiddels in slechte toestand: verkleurd, kromgetrokken, onder het stof, rook-aanslag -- het is werkelijk niet fraai hoe deze kleine Reve-collectie er bij staat. Vandaag heb ik het primaire werk maar eens in een kratje gestopt en meegenomen naar mijn werkkamer om ze eens grondig te kunnen inventariseren.



"Wat heb ik, wat heb ik niet?" En wat is zo slecht dat er beter een nieuw exemplaar kan worden aangeschaft? Want ja, nu hij dood is vind ik het opeens belangrijk om de auteur waarvan ik tientallen jaren zo genoten heb -- al was het alleen maar zijn priamire werk -- enigszins volledig te hebben. Mijn eerste bewuste Reve schafte ik aan op 25 februari 1981, het was Nader tot U en de laatste op 9 september 1992, Brieven aan mijn lijfarts. Daarna kocht ik nog 2 boekjes in de opruiming maar die tellen niet mee.
Nu heb ik dat verzamel-virus weer. Ik hou het dit keer echter netjes: beperk me tot het primaire werk, vervang hier en daar wat boeken die in een te slechte toestand verkeren en dat is het dan. Met een weekje of 4 is dat zaakje wel geklaard denk ik. Het aanbod op eBay is zeer ruim en de prijzen zijn laag. Of, om Gerard Reve te spreken, een huisvrouw of arbeider kan het aanschaffen.
Voor de lezer is dit hoogstwaarschijnlijk allemaal flauwekul, maar voor mij is dit een verplichting aan mijn bibliotheek. Ben ik gek? Graag een antwoord...