maandag 30 mei 2005

Ratting Day op Tristan da Cunha

Vandaag mailde de Tristan Times me het bericht over de Ratting Day op Tristan da Cunha die dit jaar gehouden werd op vrijdag de dertiende (mei). Tristan da Cunha (TdC) is een eiland in het zuidelijk deel van de Atlantische Oceaan en wordt wel de meest afgelegen plaats op aarde genoemd. Er wonen circa 300 mensen. Een vliegveld is er niet, twee keer per jaar komt er een pakketboot. TdC is een uitermate fascinerend eiland en ik weet er dan ook heel veel van.



Het rattenbericht wil ik jullie niet onthouden.
TdC wordt van tijd tot tijd geplaagd door ratten. Daarom wordt eens per jaar een rattenvangersdag georganiseerd. Nadat de Secretaris voor Landbouw vroeg in de ochtend de gong had geluid door het slaan op een lege gasfles in het midden van het dorp, togen 7 teams van mannen en jongens aan het werk. Met honden en rattenvallen zwermden ze uit over het minieme bewoonbare stukje eiland. De drie teams die terug kwamen met de meeste afgesneden rattenstaarten kregen een prijs, evenals het team met de langste staart. In totaal werden 609 ratten naar het einde van de wereld geholpen. Hier is de uitslag:
  • 1e plaats, team Red Body Hill (27.8 staarten per persoon)
  • 2e plaats, teamBelow The Hill (23.8 staarten per persoon)
  • 3e plaats, teamTwitty Patch (22.75 staarten per persoon)
Red Body Hill sleepte ook de prijs voor de langste rattenstaart in de wacht, met 26,1 cm.
Opvallend was dat dit jaar nogal wat flink uitgedroogde rattenstaarten waren ingeleverd. (En dat terwijl het zowat de hele dag geplensd had.) Over en weer leidde dit tot beschuldigingen dat die staarten "zeker uit de pyramiden van Egypte kwamen waar ze naast de mummies lagen". Maar iedereen zwoer dat het vers was. Afijn, na een spannende dag was het tijd voor een evening-dance in het gemeenschapshuis en kon men terugkijken op een bijzonder geslaagde Ratting Day.

Mijn TdC-collectie is veel te uitgebreid om hier te beschrijven. Naast talloze boeken heb ik ook bijna alle postzegels die ooit zijn uitgegeven daar, vele eerstedag-enveloppen, munten, kaarten, en zeldzame zaken als een vulkanische steen van het enige rotsstrandje of een uitnodiging van de administrator (de baas zeg maar) voor zijn inauguratie-party. Maar als je toevallig iets in de aanbieding hebt, ontvang ik graag je mail.

2 opmerkingen:

Anoniem zei

Wat een geweldig leuk bericht zeg. Ik kan me voorstellen dat zo'n gebeurtenis nog weken het onderwerp van gesprek zal zijn.
Elke keer als ik zoiets lees, lijkt het me zo ontzettend leuk om eens een keer al die eilandjes te bezoeken die Boudewijn beschrijft. Al denk ik niet dat dat erin zit!

boekengek zei

Begin met Schiermonnikoog. Ons eigen Tristan. Het eiland is ongeveer even groot als TdC en de mensen zijn net zo, nou ja, bijzonder. En bij Van der Werf kun je er een heerlijk glas drinken -- iets wat op Tristan niet kan want alcohol is er verboden!