woensdag 26 december 2007

Kerstbalen

Ik had me er zo op verheugd: 5 (vijf!) vrije dagen achter elkaar, wat zou ik allemaal niet kunnen doen!
De zaterdag ging heen met inkopen doen en opruimen. Op zondag ging ik aan de slag: boeken verzetten, invoeren in het bestand, lezen... Voor maandag was het plan om hout te gaan halen teneinde een klein boekenkastje op de overloop te timmeren voor mijn verzameling Rainbowpockets plus een schilderijlijst voor een onlangs verworven portret van Goethe.
Maar zondagavond ging het mis: binnen een paar uur werd ik honds ziek, overgeven, diarree, hoofdpijn, koorts....
Maandag zat ik bibberend over mijn buik te wrijven, af en toe wat lezend. Een bakje yoghurt in de morgen, een kopje soep in de middag, beetje spaghetti 's avonds...
Eerste kerstdag had ik een kerstdiner zullen bereiden, maar het vlees moest de vriezer in, en de groenten in de vuilnisemmer. Een stukje brood in de morgen, een kopje soep in de middag, een paar aardappelen met wat gehakt in de avond...

Tweede kerstdag leek gelukkig wat fijner te worden: een lekkere krentenbol in de morgen, maar helaas, na een boterham met pindakaas om een uur of twaalf komt de buikkramp terug. Ik zijg neer in mijn stoel en lees columns van Boudewijn Büch in Het Parool, knipsels uit de jaren 1983-1989 die ik deze maand voor [veel] geld aangeschaft heb. Die geven me wat troost, troost afkomstig van een man die zelf vooral zijn treurnis over de pagina's uitstort.
Soms denk ik, in een poging te relativeren: ach, het is zo erg nog niet met mij, ik lees toch allemaal leuke stukjes vandaag? Bovendien: de telefoon gaat niet, er komt niemand op bezoek en ik hoef (kan) nergens heen: het kon slechter.
Dus rommel ik maar wat voort, in de betreurenswaardige wetenschap dat ik morgen gewoon weer om 05:30 uur op moet om te werken -- ziek of niet, als winkel-eigenaar heb je geen keus -- en ik zal het zeker overleven. Maar mag ik voor één keer erg zielig zijn?


P.S.: net voor de kerst ontvangen: Slightly foxed... but still desirable, een boek met heel spitse tekeningen van Ronald Searle, die over de antiquarische boekaanschaf gaan. De fles Chardonnay die ik voor de gelegenheid van de foto eventjes bovenop het boek heb gezet, was eigenlijk bedoeld ter begeleiding van het kerstdiner, maar zij gaat nu linea recta mijn maag in. Kijken of 'het houdt'...

2 opmerkingen:

Anoniem zei

Leuke tip het boek van Ronald Searle.
Deze direct besteld.
Beterschap.

Robert Koopman zei

Tuurlijk mag je een dagje "zielig" zijn....:-)

Morgen gezond weer op.