Het moest er een keer van komen

Ofwel, de keerzijde van boekengekte. Vandaag met P. naar Shurgard en City-Box gefietst. Voor wie nog nooit van deze bedrijven gehoord heeft: dat zijn zogeheten self-storage ondernemingen of mooier op zijn Nederlands goederenhotels, waar je een kleine of grotere box kunt huren om er overtollige maar nog te bewaren huisraad of andere roerende zaken op te slaan. Ze worden verhuurd per maand, en in groottes van 1 kubieke meter tot huizengroot.
Onze keuze viel op City-Box omdat het er warmer was, en over het algemeen een vriendelijker, informeler sfeer ademde dan de concurrent er recht tegenover. Toen we vertelden wat we bij Shurgard moesten betalen zakte de prijs bij City-Box onder het nivo van die concurrent; dat was een bijkomend voordeel. Overigens moet je je niet vergissen: het huren van ruimte is schreeuwend duur. Voor de box van 2 x 2 x 2,75 meter moet je per maand toch een slordige 75 euries neertellen.
Waarom dit verhaal op deze weblog? Na het plaatsen van boekenkasten aan vrije wanden, het schragen van planken boven bureau's en deuropeningen is de limiet nu echt bereikt. Er kan eigenlijk geen boek meer in dit huis arriveren zonder dat het overlast bezorgt. Keuzes zijn noodzakelijk. Daarom zal vanaf 1 februari een fors deel worden weggebracht:

• 7 verhuisdozen met boeken en tijdschriften over de voormalige Sovjetunie
• 6 verhuisdozen met boeken en tijdschriften over spoorwegen
• 1 complete modelbaan afgetakeld tot ca. 8 verhuisdozen
• archief & administratie
• en nog het een en ander

Als alles uiteindelijk weg is dat ik in de box kan opslaan, win ik zoveel ruimte in de National Geographic-kamer dat ik die kan gebruiken om er mijn verzameling postzegels, kaarten, prenten, curiosa, tijdschriften en andere parafernalia op te slaan. Plus daarbij een hele kamer op de 2e verdieping waarvan alle wanden gevuld kunnen worden met kasten voor de boeken die nu nog in dozen zitten of overal op stapels liggen.
Natuurlijk moet dit gezien worden als uitstel van executie. Maar wel een uitstel dat voorlopig rust geeft. En orde brengt, ook in mijn hoofd. De prijs die ik voor moet betalen is aanzienlijk en gaat AF van het budget voor nieuwe boeken.
En daarmee kom ik aan de vreselijke conclusie van dit verhaal: de gewonnen fysieke ruimte voor mijn boekengekte is al weer beperkt door verloren financiële ruimte.
U boeken-liefhebbers zijt gewaarschuwd!