Klussen met Boekengekken

In het kader van de talloze klusprogramma's op populaire TV-zenders als RTL4 en SBS6, waar P. en ik graag onderuitgezakt op de bank naar kijken, volgt vandaag een toch wel spectaculaire aflevering van "Klussen met Boekengekken".

Toen ik 6 jaar geleden mijn huidige huis kocht, zonder TV-makelaar gelukkig, liet ik er een Ikea keuken inzetten. Het werd een fraai en gebruiksvriendelijk ding, op maat gemaakt en op mijn lengte afgestemd. Echter boven de kasten gaapte een akelig gat.


Ik had bij de keuken twee extra paneeltjes gekocht, met het oog op het dichtbouwen van dit gat. Maar het kwam er maar niet van. Niet in 2000, niet in 2001, niet in 2002, en zelfs niet in 2005 toen ik het echt Heel Erg Van Plan was. Tot vandaag.

Over het laten maken van een keuken, inclusief een afscheiding met een boekenkast, door een Griekse klussenman lees je: Austen Kark Mijn huis in Griekenland, pag. 158-161. Ik zou er graag uit citeren maar ben te lui om ca. 3 bladzijden over te typen.

Terug naar vandaag. Ik begon om half drie met het schroeven van een lat tegen het plafond (met gipsplaatpluggen).


Daarna schroefde ik twee lagen latten op de bovenkant van de kastjes. Dit omdat de bovenkant niet helemaal gelijk is en dunne latten zich enigzins laten buigen. Vervolgens zaagde ik uit de panelen 2 stukken op maat. Tevoren had ik bedacht dat ik deze het beste zou kunnen bevestigen met klittenband. Daartoe ben ik bij de Zeeman om de hoek een paar setjes klittenband-plakkers gaan kopen [ik noem klittenband eigenlijk altijd clitorisband, om een of andere reden vind ik dat zó leuk dat ik er iedere keer om moet lachen] voor 39 cent per set van 6: lang leve Zeeman!
Aan elk paneel bevestigde ik twee klittenband-plakkers aan de onder- en de bovenkant en zo plakte ik het eerste paneel tegen de latten.



Daarna was het een kwestie van extra latten aan de bovenkant aanbrengen om meer grip te bieden aan de klittenband en stug doorzagen, schroeven en plakken.

Alle materialen kon ik op mijn zolder vinden -- immers, vanwege het plan om delen van mijn inventaris op te slaan in een box moet ik flink reorganiseren waarbij ik opeens weer die sinds 1999 ongebruikte panelen tegenkwam. Op 10 januari 2001 -- het is niet betekenisloos dat de datum in januari was, kort na het begin van een nieuw jaar -- kocht ik het nevenstaande boekje: Donna Smallin: Weg met die troep! 700 tips en ideeën voor een opgeruimd huis. Als je door de Amerkaanse gezinsverheerlijking heen kijkt vind je hier inderdaad veel tips om je huis beter te organiseren. Want het volhangen van deuren met schoenenzakken voor de gymps van de kids gaat mij absoluut te ver.

Terug naar de keuken, ik ben nog 2 foto's schuldig, namelijk van het eindresultaat. Omdat de beide panelen niet voldoende waren voor een volledige mooie afdekking heb ik het laatste stukje moeten improviseren door het zagen van andere beukenplankjes. Dit is dan maar tijdelijk. Volgende week koop ik een bijpassend paneel.
Tien voor vijf was ik klaar. Zes jaar een klus uitgesteld die uiteindelijk in 2,5 uur gedaan kon worden. Ben ik de enige hierin, of zijn er meer die zo lang nodig hebben om nou eens eindelijk spijkers met koppen te slaan?

Wat is nu de winst, en waar vinden we in godsnaam boeken in deze blog? Behalve het genoemde boek van Austen Kark, wat echt breed lachen is, kom ik door deze verbeteringen in mijn huis in de positie andere kamers klaar te maken voor het plaatsen van nieuwe boekenkasten. Als al mijn plannen verwezenlijkt kunnen worden -- en waarom zou ik er aan twijfelen? -- dwaal ik over een paar maanden van kamer tot kamer, en heb ik alles wat ik de afgelopen jaren verzamelde grijpbaar in een kast. Dát is mijn boekverlangen, mijn boekenlust: veel hebben, toegankelijkheid en..... lezen!

Verdoofd en boekentroost

Het is vier uur later en de verdoving begint opeens snel weg te ebben. Daarmee ook het gevoel van het scheve-bekken-trekken en het idee dat ik voortdurend loop te kwijlen.

Gelukkig hoefde er bij mij geen kies van 3 cm uit zoals bij F. die me dat vandaag mailde, maar het was wel een gekantelde kies helemaal achterin linksonder die gevuld moest worden en dankzij een dubbele kaakbreuk als gevolg van een ongeluk lang geleden heb ik maar een mond-opening van 2-2,5 cm.

Gelukkig heb ik de liefste tandarts + assistent van Nederland die bovendien gezegend is met piepkleine vingertjes en heel veel geduld. Ik voel me eigenlijk altijd meteen op mijn gemak bij deze dames die in Bilthoven praktizeren.

De 'operatie' duurde 3 kwartier. Toen het op een gegeven moment toch wel wat penibel begon te worden, ben ik aan boeken gaan denken. Dat was een goed werkende afleiding! Ook als ik zorgen heb of niet in slaap kan komen (vaak is dat van hetzelfde één) zorgt denken aan bibliotheken of boeken voor zoveel gemoedsrust dat ik vele moeilijke momenten kan doorstaan. Ik fantaseer dan over mijn nieuwe huis, waar ik eindelijk alle boeken in één grote ruimte kwijt zou kunnen, fantastisch geordend, met thema-kasten (naslagwerken en encyclopedieën, eilanden, literatuur, atlassen en kaarten, en zo kan ik nog wel even door gaan) en met vitrinekasten voor de parafernalia.

Troost door boeken is een thema dat al veelvuldig beschreven is. Ook de laatste weblog van Bibliofilos gaat er over. Ik heb Paula Coelho aangeraden als troostboeken-schrijver. Het heeft mijzelf al vaak geholpen. Coelho is natuurlijk een hype, een bestseller-schrijver, en wordt daarom door mij bij voorbaat gewantrouwd, maar bij Coelho is mijn wantrouwen volslagen onterecht! Wie nog nooit iets van hem gelezen heeft zou dat toch eens moeten doen, met De Alchemist als begin. Zelf was ik ook erg onder de indruk van zijn boek Elf Minuten (genoemd naar de tijdspanne die een gemiddeld sekscontact in beslag neemt).

Lees & wees nooit meer bang: niet voor de tandarts, niet meer voor verloren liefdes, niet meer voor gekwetste gevoelens... De enige angst die je nog kan hebben is: kan ik alles wat ik wil lezen nog wel lezen vóór ik dood ga?
Welnu, het antwoord op die laatste vraag moet ontkennend luiden maar de troost die er tegenover staat is: een dag niet gelezen is een dag niet geleefd.....

Het moest er een keer van komen

Ofwel, de keerzijde van boekengekte. Vandaag met P. naar Shurgard en City-Box gefietst. Voor wie nog nooit van deze bedrijven gehoord heeft: dat zijn zogeheten self-storage ondernemingen of mooier op zijn Nederlands goederenhotels, waar je een kleine of grotere box kunt huren om er overtollige maar nog te bewaren huisraad of andere roerende zaken op te slaan. Ze worden verhuurd per maand, en in groottes van 1 kubieke meter tot huizengroot.
Onze keuze viel op City-Box omdat het er warmer was, en over het algemeen een vriendelijker, informeler sfeer ademde dan de concurrent er recht tegenover. Toen we vertelden wat we bij Shurgard moesten betalen zakte de prijs bij City-Box onder het nivo van die concurrent; dat was een bijkomend voordeel. Overigens moet je je niet vergissen: het huren van ruimte is schreeuwend duur. Voor de box van 2 x 2 x 2,75 meter moet je per maand toch een slordige 75 euries neertellen.
Waarom dit verhaal op deze weblog? Na het plaatsen van boekenkasten aan vrije wanden, het schragen van planken boven bureau's en deuropeningen is de limiet nu echt bereikt. Er kan eigenlijk geen boek meer in dit huis arriveren zonder dat het overlast bezorgt. Keuzes zijn noodzakelijk. Daarom zal vanaf 1 februari een fors deel worden weggebracht:

• 7 verhuisdozen met boeken en tijdschriften over de voormalige Sovjetunie
• 6 verhuisdozen met boeken en tijdschriften over spoorwegen
• 1 complete modelbaan afgetakeld tot ca. 8 verhuisdozen
• archief & administratie
• en nog het een en ander

Als alles uiteindelijk weg is dat ik in de box kan opslaan, win ik zoveel ruimte in de National Geographic-kamer dat ik die kan gebruiken om er mijn verzameling postzegels, kaarten, prenten, curiosa, tijdschriften en andere parafernalia op te slaan. Plus daarbij een hele kamer op de 2e verdieping waarvan alle wanden gevuld kunnen worden met kasten voor de boeken die nu nog in dozen zitten of overal op stapels liggen.
Natuurlijk moet dit gezien worden als uitstel van executie. Maar wel een uitstel dat voorlopig rust geeft. En orde brengt, ook in mijn hoofd. De prijs die ik voor moet betalen is aanzienlijk en gaat AF van het budget voor nieuwe boeken.
En daarmee kom ik aan de vreselijke conclusie van dit verhaal: de gewonnen fysieke ruimte voor mijn boekengekte is al weer beperkt door verloren financiële ruimte.
U boeken-liefhebbers zijt gewaarschuwd!

Welk boek je bent

Grappig, na het lezen van Rick's verhaal, wilde ik het ook wel eens uitproberen: welk boek ben jij? Hier mijn resultaat... (Ik vraag me trouwens af hoeveel mogelijke uitkomsten er zijn, dus aan iedereen de vraag: test jezelf en laat even weten welk boek JOUW boek is!)

You're Adventures of Huckleberry Finn!

by Mark Twain

With an affinity for floating down the river, you see things in black and white. The world is strange and new to you and the more you learn about it, the less it makes sense. You probably speak with an accent and others have a hard time understanding you and an even harder time taking you seriously. Nevertheless, your adventurous spirit is admirable. You really like straw hats.

Take the Book Quiz at the Blue Pyramid.

Haha, daar klopt wel wat van hoor, dat anderen me niet altijd snappen herken ik wel & ook dat ik de wereld als vreemd en telkens nieuw ervaar. Avontuurlijke geest? Alleen wat betreft reizen in mijn hoofd, dan zijn er geen grenzen. In het werkelijke leven heb ik liefst zoveel mogelijk zekerheid, en een goed bed in een fraaie hotelkamer.

Reis naar het verlangen

Op een zaterdagochtend ergens in de afgelopen zomer, wilde ik met de stoptrein vanuit Utrecht naar Leiden reizen om het Rijksmuseum voor Volkenkunde te bezoeken -- u weet wel, dat prachtige museum waar BB zo graag naar toe ging. De zon scheen volop, het was nog erg stil (misschien was het trouwens wel een zondag, dat weet ik niet meer) en de vogels onder de overkapping floten een mooi lied.
Toen ik me gesetteld had in de treincoupé en uit het raampje keek viel mijn oog op de tekst van het koersbord boven het perron... ik geloofde mijn ogen niet, maar wat ik meende te zien (vaste lezers weten dat ik slechtziend ben) stond er echt. Ik stapte uit, maakte een foto en ging weer zitten in de verder lege coupé.
De reis naar het verlangen was begonnen.

(klik op de foto voor een vergroting)

OK dan, hemels in Patagonië

Een klein boekje, nergens anders verkrijgbaar als ter plaatse. 8 februari 1990, vóór de grote Antarctica-reis van BB - als ik me niet vergis.


;-)

Hemels

Hoeveel hemels zijn er eigenlijk? De zevende is een vrij bekend fenomeen, maar wat zijn de kenmerken van de 5e of 9e?
Anyway, ik was vandaag in een zoveelste-hemel in de plaats W.
En in W., een plaatsje in Noord-Holland, resideert de bekende (en grootste) Büch-kenner & verzamelaar L.S. Het was me niet alleen toegestaan in de wolken van zijn verzameling de prachtigste boeken en andere unieke objecten te zien (terwijl de engeltjes in mijn hoofd mooie liedjes zongen); ik had ook vrije keus in talloze bananendozen met boeken uit de bibliotheek van Boudewijn; boeken die nooit de veiling van Bubb Kuyper hebben bereikt -- en niet alleen boeken maar ook door BB zelf samengestelde readers van knipsels en fotokopieën in een oplage 1.

Ik heb twee uur doorgebracht in zowat ademloze bewondering, gretigheid en een soort van, vergeef me het woord, boekengeilheid die sommigen misschien tegen de borst stuit maar die voor mij het hemelse gevoel teweeg brengt. Uiteindelijk ging ik naar huis met 47 boeken en boekjes, allemaal voorzien van aankoopgegevens in het handschrift van BB plus nog 27 boeken die ik eerder deze week had verworven, de kavels Falkland Islands en Alaska.
Drie uur (trein)reizen in een ijskoude sprinter had ik er met overigens afnemend plezier voor over (de NS bezuinigt bij deze treinstellen niet alleen op comfort maar ook op temperatuur -- hey NS: het is winter!!--) en nu ben ik van de hemel terug in mijn warme huis.
En daar mag ik nu gaan genieten, inventariseren en jullie van tijd tot tijd verslag doen van leuke 'weetfeitjes'. Hoe heerlijk.........

Op de foto: links L.S. en staand boven de gebukte schrijver BdV: ik.

Stapel(s)

Neuh, ik koop helemaal niet veel meer op het moment, alleen is het zo dat alles op hetzelfde moment binnenkomt. Op eBay houd ik me bij voorbeeld erg rustig. Slechts 30 items in de afgelopen twee maanden voor bij elkaar 300 dollar. [Er zaten ook wat postzegels bij voor 1 euro.] Dat is wel eens anders geweest.

Niettemin groeien de stapels. Voor het eerst heb ik een tafeltje vóór een boekenkast moeten plaatsen om nieuwe aanwinsten op te slaan. Maar die is al vol.
Nu ligt er weer het een en ander op de grond, met kleine briefjes waarop de ontvangstdatum is gestempeld, want ordening moet ergens beginnen.

Er zit veel Büch bij, dat wil zeggen: uit de bibliotheek van BB, met aankoopdata. Want die verzamel ik.


En dan al die boeken nog van The Easton Press en opeens ook weer The Folio Society, allemaal uitermate fraai vormgegeven boeken, gebonden in leer of buckram, zilver of goud gestempeld, ik kan er echt opgewonden van raken!



Maar hoe verwerk ik dat allemaal? De boeken moeten ieder voor zich nauwkeurig worden ingeschreven in mijn database. Veel BB-boeken moeten daarnaast ook nog gescand worden voor de website. En de financiële administratie moet ook nog kloppen.

Je kunt me onmogelijk vergelijken met Boudewijn, maar ik begrijp nu wel dat je onmogelijk zoveel boeken kunt kopen als BB deed en ze tegelijkertijd beschrijven. Ik kan 500 boeken per jaar aan, misschien 700 maar dan heb je het wel gehad. Boudewijn Büch kocht duizenden boeken per jaar! Vergis je niet in deze aantallen: 500 boeken zijn 2 Billy kasten. 4000 boeken zijn 8 boekenkasten, en daarvoor alleen heb je al een hele kamer nodig. En dat is dan nog per jaar, na tien jaar heb je een kasteel nodig...
Laat dat nu net mijn droom zijn! Wonen in een kasteel, met een bibliotheek waarin je kan verdwalen. Ach, wat is het leven heerlijk als je een hobby hebt!

SMS Floortje naar 5656

Ja, ik geef het toe, ik ben Idols-verslaafd. Vorig jaar voor het eerst gezien, en nu snap ik het eindelijk! Floortje is mijn favoriet, haar zangtalent en uitstraling vind ik prachtig. En zoals ze aan het eind van haar nummer spontaan lacht, echt prachtig! Maar ook Aäron moet door, ik zou het eigenlijk best leuk vinden als deze 15-jarige jongen zou winnen. Het zou ook een opsteker zijn voor andere jonge allochtone jongens om mooie dromen waar te maken. Een van de fraaiste motto's voor het leven vind ik de volgende, "Lebe nicht dein Leben, träume deinen Traum"!

P.S. Vanmiddag stapels boekomslagen ingescand en boeken beschreven voor de Museum-website. De oogst van 2005 is klaar voor verwerking. Het was dan ook zonnig weer in Utrecht! ;-)

Niks

Waar ben ik?
Het is de gebruikelijke januari-depressie waarin ik me bevind. 's Ochtends fiets ik in het donker naar mijn werk, en 's avonds fiets ik in het bijna-donker terug. Door de week zie ik mijn huis niet in het licht.
Ik heb hier al tientallen jaren last van; een depressie die sterk samenhangt met het gebrek aan daglicht en zon. Het duurt meestal tot minimaal eind februari en is in ieder geval acuut afgelopen wanneer de zomertijd ingaat. Vergelijk het met een winterslaap, maar dan wel eentje die niet in mijn natuur zit ingebakken. Actief zijn, ideeën hebben of krijgen, dat zijn de normale dingen voor mij, maar daar komt het nu niet van.
Wat boeken betreft is dit dus ook een dip: ik lees nauwelijks, koop nauwelijks, vind het eigenlijk allemaal niet zo interesant. De afgelopen week heb ik een paar delen van het verzameld werk van Lucky Luke uit de kast getrokken. Daar lees ik 's avonds voor het slapen gaan in. Dan heb ik wat lol in mijn eentje, tot mijn ogen zo vermoeid zijn dat ik inslaap.
Ik verlang naar het moment dat de zon terug keert. En daarmee mijn levenslust. Intussen blijft het lastig, die jaarlijks terugkerende winterdepressie. Maar omdat ik wéét dat het optreedt word ik niet paniekerig meer en onderga ik het lot gelaten, zij het ontevreden.
Dat is een voordeel van ouder worden: het beter kunnen relativeren.
Tsja, kwart over negen in de avond. 'n Mooie tijd om naar bed te gaan, of, zoals ze in Zwolle zeggen: een mooie tiet.
Groeten van Boekengek!

Boekenjaar 2005

Het was me het boekenjaar wel. Ik heb geen enkel jaar hiervoor zoveel boeken verworven. Nog niet alles is ingevoerd, maar ik heb wel een redelijk nauwkeurige schatting kunnen maken: 594 boeken, daarmee het vorige record uit 2004 (282 boeken) verdubbeld.
Zeshonderd boeken nemen ongeveer 15 boekenplanken in bezit; bij een twee meter hoge Billy van 80 cm breed zit je dan op meer dan twee volle boekenkasten.

Boekengek's Boekenfeitjes 2005

• Eerste boek op 6 januari: Kingfisher Science Encyclopedia (London, 1991) [4,50 euro kringloopwinkel]
• Laatste boek op 29 december: Tussen de Vesten. 13 Leidse schrijvers (een verhalenbundel met o.a. een van Boudewijn Büch's eerste publicaties in boekvorm, 1977) [14 euro, eBay Nederland]
• Omvangrijkste boek: de series Kunst van Europa en Kunst der Wereld, bij elkaar 32 dikke delen, prachtuitgave uit de jaren zestig. [202 euro, kringloopwinkel + Belgisch antqiquariaat]
  
• Omvangrijkste boek 2: 49 delen uit de Weimarer of Sophie Ausgabe van het verzameld werk van Johann Wolfgang von Goethe [70 euro, eBay Duitsland]
• Kleinste boek: Philipp Franz von Siebold: Huize Nippon aan de Rijn -- 8 x 11,5 cm, 47 gram. [6,75 euro, VVV Leiden]
• Grootste boek: de Atlas Maior, 30 x 45 x 6,5 cm -- 7 kilo [boekhandel Broese, Utrecht, 150 euro]
• Goedkoopste boek: Zig Ziglar: Success for Dummies, 75 eurocent. Dit was mijn grootste succes, het boek werkt dus echtt!!!
• Duurste enkele boek: The Holy Bible, Rembrandt editie van The Easton Press, 195 euro.
• Ook het mooste boek trouwens, samen met de Atlas Maior dan.
• Meeste boeken van [en niet eens over] dezelfde auteur: 66 boeken van Boudewijn Büch
• Slechtste roman: Elfriede Jellinek: Lust [euro 7,25 via Marktplaats]
• Beste roman: Tommy Wierenga: Joe Speedboot [euro 18,90, bol.com]
  
• Geilste boek: Remko Kampurt: Tjeempie! Of Liesje in Luilekkerland [De Slegte, euro 2,99]
  
• Verrassendste boek: Nell Kimball: Memoires uit het bordeel; een fraaie geschiedschrijving van de zeden in New Orleans in het begin van de 20e eeuw [nog steeds hier en daar bij De Slegte verkijgbaar] [De Slegte, euro 9,99]
  
• Fraaiste boek: The Stanley Kubrick Archives [Taschen, 150 euro]

• Slapeloze nachten van gehad: de boeken die Bibliofilos aanraadde van Holbrook Jackson. Beide aangeschaft. [euro 38,26, Amazon.com]
• Eigenste boek: zelf gemaakt & gepubliceerd: Bert de Vaan: Uit de wereld van Boudewijn Büch [9,95 euro]
  

En zo kan ik nog wel even door gaan... Al die boeken over Napoleon (een 40-tal), al die boeken uit het bezit van Boudewijn Büch... de encyclopedieën, de meest ver aangeschafte boeken (Australië), de meest nabije (mijn 'eigen boek'), de vreemdste (Bienfait: Waarom zijn de koleuren der planten groen?), de dunste (A short guide to Tristan da Cunha, Glass & Green, 24 blz., 2003), de dikste The Holy Bible, 1381 blz, maar die heb ik al gehad. Vooruit de een na dikste dan: Peter Ackroyd: Dickens, 1195 blz.

Het enige boek dat ontbreekt is het boek dat ik zelf zou willen schrijven. Maar ja, daarvoor moet ik eerst met pensioen, en dat kan nog wel een jaartje of 3 duren helaas....

Ik wens u allen een fantastisch boekenjaar!