Nachtelijke genoegens?

Vaak word ik om een uur of vier wakker. Dan ga ik lezen en dan kan ik niet meer stoppen. Dan denk ik: tot half zes, dan ga ik weer even slapen, heb ik nog anderhalf uur (zeven uur gaat de wekker). Maar dan kan ik niet stoppen, het boek is te interessant, en ik voel me lekker. Zet een kopje thee. Of twee. Rook een sigaretje. Of twee. Uiteindelijk wordt het half zeven en dan denk ik: nog een half uur slapen, maar ja, wat schrijft Maarten 't Hart over de Bekentenissen van Zeno van Italo Svevo? En waarom is hij daar zo enthousiast over en staat dit boek al jaren ongelezen in mijn kast? En trouwens: waarom kat hij Boudewijn Büch zo af? Nog even doorlezen maar.
Of, wat ook nogal eens gebeurt, ik lees iets van BB (of iemand anders) en hij beweert iets wat ik beslist moet nazoeken. Dan loop ik naar beneden, naakt en rillend van de kou, naar mijn National Geographic-kamer en zoek het op. Licht aan, turend met mijn slechte ogen naar het juiste nummer. Of er moet een gigantische geografische kaart van de Falkland Eilanden opgezocht worden omdat ik per se wil weten waar dit of dat eilandje ligt..... Kun je je een beeld vormen? Midden in de nacht, op bed, met een leeslampje aan en een kaart van 80 x 120 cm een plaats opzoeken? Met slechte ogen? Maar ik voel me gelukkig met mijn nachtelijke vondsten en hoewel de stapels boeken en tijdschriften naast mijn bed steeds chaotischer worden, kan ik me koesteren in de warmte van nieuwe kennis en antwoorden op mijn nieuwsgierigheid. En weer nieuwe vragen.
Uiteindelijk is het dan half acht, een half uur te laat, en moet ik me haasten om te douchen, mail te checken, een halfje brood te kopen bij die vreselijke Albert Heijn en dan op de fiets naar het werk. Als ik de werkdag begin, ben ik meestal al 4-5 uur bezig geweest.
Het leven is verrukkelijk! Als boekengek dan, voor de omgeving is het lijden.