Ted Kennedy en het Chappaquiddick incident

Gisternacht overleed senator Edward Kennedy (Ted), de laatste nog levende van de vier Kennedy-broers.
Ik volg Ted Kennedy sinds april 2008 omdat ik zijn steun aan de campagne van Obama voor het presidentschap interessant vond en zijn boek 'America Back on Track' gekocht had. Kennedy heeft werkelijk veel op zijn naam staan: onafgebroken in de Senaat gedurende 45  jaar en verantwoordelijk voor meer dan 300 wetten! Maar er is een vlekje op zijn blazoen en juist dát vlekje interesseert me het meest: het Chappaquiddick incident.

In het kort: op avond van 18 juli 1969 (terwijl iedereen in de wereld en zeker in de VS gefocust was op drie Amerikanen die in een capsule recht op de maan af vlogen) vierde Ted een feestje. In een gehuurd huisje op Martha's Vineyard bevonden zich zes jonge vrouwen die hadden meegewerkt aan de presidentscampagne van de een jaar tevoren vermoorde Robert (Bobby) Kennedy plus vijf vrienden van Ted.
Picture it: zes mannen en zes jonge ongetrouwde aantrekkelijke vrouwen in een vakantiehuisje samen, het is warm en er wordt wat gezwommen. Er is volop eten en drank. Ted (oh, had ik al verteld dat hij getrouwd was en dat zijn vrouw er niet bij was?) had zijn chauffeur flessen wodka, scotch, rum en bier mee laten nemen ter verhoging van de feestvreugde.

Het was kwart over elf 's avonds. Eén van de vrouwen, Mary Jo Kepechne, voelde zich niet helemaal lekker. Ted bood aan om haar naar haar hotel in Edgartown te brengen in zijn Oldsmobile. (Ted reed zelden zelf, daar had hij zijn chauffeur voor.) Ergens nam hij een verkeerde weg, en op een houten brug verloor hij de macht over het stuur en reed de brug af. De auto kwam ondersteboven in de rivier terecht.
In de wijde omgeving was geen levende ziel te bekennen. Feit is dat Kennedy uit de auto ontsnapte maar Mary Jo niet. In plaats van direct groot alarm te slaan, deed hij samen met twee van de andere mannen nog een reddingspoging maar toen ook die vergeefs bleef keerde Kennedy te voet terug naar zijn hotel en ging slapen. De volgende ochtend werd het autowrak in de rivier ontdekt. En moest hij uitleg gaan geven op het politiebureau.

Edward Kennedy verklaarde dat hij talloze malen geprobeerd had Mary Jo uit het autowrak te bevrijden maar dat hem dit niet gelukt was. Dat hij erg in de war was en daarom maar terug gegaan was naar zijn hotel. Zijn getuigenis was weliswaar uitgebreid maar de informatie kon niet of onvoldoende bevestigd worden door anderen. Uiteindelijk werd hij veroordeeld tot twee maanden voorwaardelijke gevangenisstraf wegens het verlaten van de plaats van het ongeluk. (Foto: het wrak bij de berging.)

Het Chappaquiddick-incident barst van onbeantwoorde vragen. Waar kwam het bloed vandaan dat op Mary Jo's kleding is gevonden? Waarom is er geen autopsie op haar lichaam gepleegd? Als Kennedy Mary Jo naar haar hotelkamer had willen brengen, waarom lag haar portemonnee en kamersleutel dan nog in de cottage? Iedereen die van samenzwerings- of cover-up-theorieën houdt kan hier zijn hart ruim aan ophalen. Zelf ben ik niet zo van theorieën, ik hou meer van feiten. Niettemin is dit iets dat me al anderhalf jaar bezig houdt. Om er meer over te weten te komen, na internet-speurtochten, heb ik afgelopen weekend drie boeken bij amazon.com besteld. (Hoe toevallig: een paar dagen voor zijn dood!)

• Death at Chappaquiddick
• Senatorial Privilege: The Chappaquiddick Cover-Up
  
• The Kennedy Men: Three Generations Of Sex, Scandal And Secrets

Ik ga ze allemaal lezen, op zoek naar een illusoire waarheid, en hoop daar later nog over te schrijven.
Eén ding heb ik van Edward M. Kennedy: zijn handtekening. En daar ben ik blij mee.

Link: goed artikel over het Chappaquiddick incident op Wikipedia.