Woensdag bezorgde bol.com het boek Joe Speedboot van de Utrechtse schrijver Tommy Wieringa. Sinds het boek in januari verscheen is het al tien keer herdrukt en alom bejubeld in de pers. En dat is volkomen terecht! Ik heb het boek in twee nachtelijke sessies uitgelezen en het is waar wat ze zeggen. Sprankelend verfrissend taalgebruik, humor, spanning en een ongewoon verhaal. Hoewel het door-en-door in een Nederlandse setting staat (het verhaal speelt zich af in een klein dorpje in het rivierenland met zomerdijken en uiterwaarden) vind ik het toch typisch on-Nederlands. Wieringa loopt niet in de valkuil om de, in de Nederlandse literatuur zo tot vervelens toe voorkomende, verstikkende burgerlijkheid van opgroeiende christelijke pubers tot thema te kiezen maar het wervelende dorpsleven vanuit de optiek van een gehandicapte jongen. Het wordt nergens ranzig zoals bij Grunberg of Giphart, het is geen moment voorspelbaar, al denk je soms van wel -- dat heet: de schrijver zet je op het verkeerde been -- en alleen daarom al is het fris en vernieuwend. En het heeft een goed einde, en dat vind ik zelf de leukste boeken om te lezen. Hiermee krijg je zin in het leven. Knap van Wieringa. Heeft Utrecht toch nog iets om trots op te zijn! Ik hoop dat hij rustig de tijd neemt om een nieuw boek te schrijven en niet naast zijn schoenen gaat lopen en om de haverklap verschijnt in televisiespelletjes en ontbijtprogramma's.
Lezen dit boek!!
zondag 4 december 2005
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
1 opmerking:
Grunberg.... ranzig? Heb ik wat gemist?
Een reactie posten