Een Griekse kerstkaart

Wat zijn die Grieken toch lief! Vandaag werd het opnieuw bewezen toen ik een kaart op de deurmat vond van de familie Stagaki uit Rethymon, Kreta. Twee jaar geleden waren P. en ik daar op vakantie, in hun gezellige familie-hotel Blue Sea (tip!). Het was een bijzonder jaar en een heel bijzondere vakantie omdat we elkaar verloofden en naar de Olympische Spelen in Athene gingen. We hebben het enorm naar ons zin gehad in Rethymon, dat een uurtje verwijderd ligt van Chania, waar lezers van dit blogje de welbekende Bibliofilos aan kunnen treffen. (Maar dat wisten we toen nog niet.)

Rethymon haven

Vorig jaar kregen we onze eerste kerstkaart van de Stakagis. Dat vond ik vooral erg voorkomend, maar ik beschouwde het min of meer als klantenbinding; voor één keertje. Afgelopen zomer zijn we wederom naar Kreta gegaan, en hoewel we graag opnieuw bij hun geboekt hadden lukte dat toen niet: ze zaten al helemaal vol. Onaangekondigd zijn we op een middag bij hun op het terras gaan zitten en na een ongelovige blik -- hé, jullie hier? -- kwam ieder familielid ons een handje geven en de hond Nello een pootje of vier, waarna vervolgens onze geliefde drankjes werden gebracht (ouzo voor de dame en witte wijn voor de heer) die we uiteraard niet hoefden af te rekenen.

De kerstkaart van vandaag bevatte behalve de beste wensen ook many kisses. Nou, ik weet het al: volgend jaar gaan we weer naar Rethymon, in mei bij voorbeeld wanneer het nog niet zó heet is dat je voortdurend in het zwembad moet afkoelen. (Oh, wat een ramp!)

en terwijl ik in het zwembad lig, leest (of plundert) P. op de haar bekende wijze de krant.

Alvast de beste wensen voor iedereen in de donkere dagen voor kerstmis 2005, van M & P.