Masturbatie

Vorige week las ik het boek Met de hand: een culturele geschiedenis van de soloseks van Mels van Driel. Ik ben van nature zeer geïnteresseerd in dit onderwerp en mijn verwachtingen waren daarom hoog gespannen toen ik de aankondiging van dit boek zag.

De inhoud viel echter tegen. Mels van Driel focust zich op de bekende veroordelingen die door godsdienst en psychologie over masturbatie zijn gegeven. Zijn  historische weergave hierover klopt in grote lijnen, maar ik vind dat het niet goed wordt uitgewerkt of verdiept. Het is allemaal nogal schetsmatig.

Van Driel noemt masturbatie het grootste taboe. Uit eigen ervaring kan ik beamen dat dit klopt en dit boek bevestigt dat op een volgens mij pijnlijke manier door het woord masturbatie in de ondertitel te vervangen door 'soloseks'. Want je zal toch maar in de boekhandel betrapt worden bij de aankoop van een boek over masturbatie! Nee, soloseks klinkt nog wel maatschappelijk/sociaal verantwoord. Alsof je de Viva leest.

In Met de hand worden verschillende 'recente' onderzoeken aangehaald zoals van Shere Hite en Masters & Johnson, maar de resultaten worden onvoldoende uitgewerkt.
Het boek is is voorzien van tamelijk obligate illustraties. Vrijwel nergens zijn ze expliciet -- als er één onderwerp is waarover gemakkelijk expliciete en ook goede en historisch verantwoorde illustraties zijn te vinden dan is dit het wel. Kijk bij voorbeeld eens naar de Franse pornografie uit de 18e eeuw, de zogenaamde French postcards uit het begin van 19e eeuw en de Uwe Scheid en Rosenberg collecties (begin 20e eeuw). Alleen het laatste hoofdstuk, over masturbatie in de kunst kon me wel bekoren. In vogelvlucht geeft hij hier een aardige presentie van het onderwerp met goede illustraties.

Tenslotte: er is in dit boek vanaf het begin een zeer nadrukkelijke focus op soloseks (bedoelt hij masturbatie?) door homoseksuele mannen, iets dat gaandeweg begint te storen. Het lijkt er op of de auteur hier zijn persoonlijke voorkeuren teveel de overhand geeft.
De vrouwelijke masturbatie blijft -- ook al doet hij zijn best om er meer over te weten te komen  -- onderbelicht.

De schrijver probeert het taboe op masturbatie te doorbreken maar bevestigt zelf het taboe door niet over zijn eigen ervaringen te spreken. Dit boek zou daarvoor een uitgelezen kans zijn geweest!
Kortom: het is een aardig bedacht boek maar een mislukt door de slechte uitwerking. Ik blijf wachten op het definitieve boek over datgene dat bijna 100 procent van de mannen en meer dan 80% van de vrouwen doet.

Persoonlijk voel ik geen enkele schaamte om te praten over masturberen (trekken, afrukken). Ik doe het minstens vijf keer week en in de zomer vaak wel twee keer per dag. Het is het heerlijkste instant geluksmoment dat je jezelf kunt geven! Het is ook niet beperkt tot mannen zoals wel duidelijk is uit de statistieken. Van een ex-vriendin weet ik dat ook zij genoot van de talloze manieren om te vingeren, clitje-draaien, en al die andere subtiele manieren waarop vrouwen zichzelf kunnen bevredigen. Ook als ze ze een partner hebben!

Aan de hand van de reacties die op deze blog binnenkomen zal duidelijk worden in hoeverre masturbatie nog steeds een taboe is. Ik hou mijn hart vast....

advies: koop dit boek en oordeel zelf.