Ik heb de gewoonte om tijdens het lezen in de trein mooie zinnen of dingen die me op ideeën brengen te noteren in een klein notitieblokje dat ik altijd bij me heb, of op losse papiertjes. Omdat ik het lezen niet te lang of te bruusk wil onderbreken maak ik heel korte krabbels, en neem me voor om 's avonds bij thuiskomst daar 'wat mee te doen'. En ook andere things to do komen op die papiertjes terecht.
Maar zoals het vaker gaat: bij thuiskomst zijn er andere dingen die om aandacht vragen. Losse briefjes gaan zwerven en verdwijnen uiteindelijk in stapels ongesorteerd papier. Vandaag had ik een opruimdag en toen kwam ik onder andere het volgende blaadje tegen:
Aanvankelijk kon ik de notitie niet zo snel thuis brengen, maar toen ik Parijs zag staan, herinnerde ik me het boek van Léautaud. De eerste twee aantekeningen wijzen me op iets dat staat op pagina 90, 11e regel van onder en verder en op de laatste zin van de eerste alinea van pagina 91. Wanneer je het boek bezit, kun je thuis nazoeken waarom ik deze notitie maakte. Het had te maken met het afscheid van mijn geliefde, waar ik toen helemaal door in beslag genomen werd.......Waar het hier nu echter om gaat is de laatste aantekening: Parijs in Google Earth, p. 130 voor adres"
Hier is de betreffende tekst uit het dagboek van Paul Léautaud:
"Vrijdag 27 maart 1908.De bedoeling van de aantekening was om dit adres eens op te zoeken in Google - en zoals ik vandaag merkte moet dat niet in Google Earth maar in Google Maps. Om eens te zien hoe erg het daar was.
Vandaag het appartement betrokken in de rue Duguay-Trouin, nummer 17. Buren aan alle kanten, zelfs piano's. Ik durf er niet aan te denken wat me nog allemaal boven het hoofd hangt."
Na het intypen van "rue duguay-trouin, paris" op Google Maps, kreeg ik de gebruikelijke kaart te zien:
Het vinden van het adres verraste me niet: daar is Google Maps voor en het werkt altijd. Maar in dit geval viel mijn oog op het kleine fotootje rechtsboven, in het witte kader met de tekst: Street view. En toen ik daar op klikte, kwam ik daadwerkelijk 3-dimensionaal in deze straat terecht.
Bij het bekijken van deze foto viel mijn oog meteen op het huisnummer, hier 13. Ik klikte op de witte pijl en zocht mijn bestemming: nummer 17:
Het houdt niet op: in Google kun je het beeld kantelen om te kijken wat er boven je hoofd is...... Dan krijg je dit:
Nu kan ik ook inzien waarom Paul, ergens achter één van deze ramen zich ongelukkig voelde. Check het zelf eens door rond te kijken op Google Maps (sorry hoor, reclame maken is niet mijn bedoeling.)
Voor mij is lezen in de 21 eeuw met de mogelijkheden van het internet een fantastische ervaring. Nooit eerder in de geschiedenis kon je zo gemakkelijk zó dichtbij een schrijver komen.
Dus: als je nog eens een boek leest en het idee hebt dat er echte adressen/plaatsen worden genoemd: zoek het op en laat het op je inwerken.
Lezen is fantastisch!
3 opmerkingen:
"Bij vrouwen wordt het gezond verstand helemaal overstemd door hun onredelijkheid." Helaas, in een aantal gevallen waar.
Groet,
Erwin
Misschien moet u eens in de trein stappen en echt door de straat lopen, in plaats vanuit uw stoel de wereld te bekijken. Het is hier namelijk best leuk hoor, op nummer 17, rue Duguay Trouin.
Groeten,
Sarah
@ Sarah: leuk dat u mij vond! Het gaat mij er natuurlijk niet om om te beoordelen over uw woonhuis en het plezier dat deze buurt u bied. Ik schreef dit vanwege een literaire onderzoekingstocht. Wist u trouwens dat deze franse schrijver ooit hier woonde?
Een reactie posten