Lezen op vakantie?

Vorig weekend was ik met P. in Barcelona. Het was een 4-daags kadootje van haar aan mij en omdat ze natuurlijk weet dat ik gek ben op bootjes, had ze in plaats van een hotelkamer een klein jachtje gehuurd, 12 meter lang, dat gedurende deze tijd geheel tot onze beschikking stond. Het jacht, dat de toepasselijke naam Paula I droeg, lag afgemeerd in Port Vell, de oude haven van Barcelona, temidden van honderden andere plezierbootjes.


Hoewel het koud was, hebben we 4 heerlijke dagen gehad. Voor het eerst mocht ik het genoegen smaken aan boord van een klein schip te leven, al was het dan afgemeerd en mochten we er niet mee varen. Het leven aan boord kwam vooral neer op veel bukken en je klein maken, maar na anderhalve dag ben je al gewend aan de beperkte bewegingsruimte en stoot je je hoofd nog maar 3 keer per dag en je scheenbeen slechts 2 x, maar dan wel aan een supergemene tafel- of bankhoek. Voor onze sanitaire uitspattingen dienden we gebruik te maken van de wc- en douchevoorzieningen in de haven – overigens geheel met hekken en bewaking afgesloten van de stad, wat wel een prettig idee is. Zo werd het dus een beetje kamperen tegen 4-sterren tarieven.
Aan boord hadden we niettemin een koelkast (belangrijk!) en een gasfornuisje. Plus een TV, DVD en een radio. En 6 slaapplaatsen.


Vlak voor vertrek naar Spanje had ik gezien dat het weer in BCN niet al te best was (12-15 graden) en dus had ik de 4 boeken in mijn bagage (afgezien van 2 reisgidsen en een Spaans woordenboek) op Schiphol aangevuld met twee andere. Dit was wat ik bij me had:

• Bill Bryson: Een kleine geschiedenis van alles (606 pag.)
• Gerrit Komrij: Humeuren en temperamenten (207 pag.)
• Ralph Lee Woodward: Robinson Crusoe’s Island; A history of the Juan Fernández Islands 267 pag.)
• Cees Nooteboom: Het volgende verhaal (het boekenweekgeschenk van 1991, 92 pag.)
• Marlies Dekkers & Heleen van Royen: Stout (eigenlijk van P.)
• en het boekenweekgeschenk: De Brug van Geert Mak (91 pag.)

In het vliegtuig heb je in principe zeeën van tijd, maar op een of andere manier zit ik altijd uit het raampje te staren of naar het gedoe van de stewardessen te kijken zoals die hun trolleys door het smalle gangpad duwen. Na anderhalve Soduku en een beetje bladeren in krant of boek sta je alweer aan de grond. De rest van de vakantie was het vooral veel lopen, bezienswaardigheden bekijken, restaurants zoeken, bibberend op terrasjes broodjes eten, koffie drinken en een glaasje wijn. Maar lezen, ho maar! En als we ’s avonds doodmoe naar onze kooi gingen lukte het me nog nét om een paar bladzijden in Komrij te lezen voordat het zachte schommelen van de boot me in slaap wiegde – daarbij geholpen door de fles wijn die ik bij het eten bestelde en die niet meer dan € 5,90 bleek te kosten. (Kom daar in Nederland eens om!)
Zo kwamen we maandagavond terug op onze nationale luchthaven: met extra kilo’s Gaudí-souvenirs, maar ongelezen boeken. Ik heb welgeteld een bladzijde of 30 gelezen.
En verdorie, zo gaat het altijd op vakantie: ik sleep kilo’s boeken mee uit angst voor verveling, maar – hoewel ik me soms verveel, vooral in het vliegtuig – lukt het me maar niet eens stevig door te lezen. Ben ik de enige die hieronder lijdt? Wie het weet mag het zeggen!