Menige vrouw zou zich nimmer aan overspel hebben gewaagd als de rijkelijke mogelijkheden daarvan haar niet waren geopenbaard door een boek."Jarenlang heb ik de gewoonte gehad aantekeningen te maken op losse papiertjes, die ik dan in het boek schreef dat ik toevallig aan het lezen was. Toen het nu op een nacht gebeurde dat ik door ontroering overmand met een onbeheerste beweging een van mijn topzwaar geworden boekenkasten omverstootte, zodat de inhoud zich verspreidde tot in alle hoeken van de kamer, kwamen daarbij uit diverse boeken enkele van die voor het meerendeel allang vergeten schrifturen te voorschijn."
Zo begint Hans van Straten zijn boek De omgevallen boekenkast (Privé domein 133, verschenen in 1988). Na het zorgvuldig leegschudden van al die boeken kwamen ten slotte 600 papiertjes aan het licht, die in dit boek zijn afgedrukt.Vandaag kreeg ik De omgevallen boekenkast dat 370 pagina's telt met spreuken (zoals boven) en heel veel andere (en andersoortige) korte stukjes toegestuurd. Werkelijk een fundgrabe voor elke boekengek!
Al lijkt mij een omgevallen boekenkast --met de verhuizing in zicht-- eerder een rampscenario dan een inspiratiebron. Maar ik stop dan ook niet zo veel papiertjes (behalve bladwijzers dan) in mijn boeken. Ik ben benieuwd of er boekengekken zijn die dit wél doen en waarover ze dan gaan.
Om het jubileum van de jarige Volkskrant (25.000-ste nummer vandaag) kracht bij te zetten citeer ik nog de volgende fraaie zin (waar ik mij wel in kan vinden):
Communiceren is voor een journalist een levensbehoefte. Geen ambacht kent zoveel kletsmeiers, roddelkousen en kroegpraters.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten