Een heftige leeservaring

Gisteren heb ik een boek gelezen dat me nog lang bij zal blijven. Het is het dagboek over 1976 van Mensje van Keulen dat onder de titel Alle dagen laat onlangs verschenen is. Ik moet er meteen bijzeggen dat ik om een of andere reden nog nooit iets van haar gelezen had, terwijl ze toch al 34 jaar boeken schrijft...
Alle dagen laat werd door NRC Handelsblad de hemel in geprezen en dat was voor mij aanleiding het boek te kopen (het is overigens fraai gebonden en voorzien van mooie foto's). Een vrouw van bijna 30 beschrijft haar ruzie-huwelijk met een vent die vreemgaat, waarop zij uiteindelijk ("Ik denk de hele dag aan neuken") ook maar vreemdgaat, met de klusjesman. De titel van het boek is niet toevallig: in de Amsterdamse kringen van schrijvers en uitgevers waarin Mensje verkeert, wordt het bijna elke nacht bijna ochtend voor ze, vaak dronken, het bed instapt. Bij het lezen van de enorme hoeveelheden drank die in het boek genuttigd wordt, krijg je bijna plaatsvervangende hoofdpijn! De emoties in haar leven krijgen volop de ruimte in dit dagboek, eerlijk beschrijft ze haar onzekerheden en twijfels en vertelt ze wat ze meemaakt met haar echtgenoot, vrienden en schrijvers als Gerrit Komrij en Hans Warren.

(foto uit het boek)

Het leven van één man loopt als een rode draad door het dagboek. Robert Loesberg, een jonge schrijver met akelig moeilijke karaktertrekken, verliest op 4 mei 1976 de vrouw waarmee hij over een week zou trouwen bij het treinongeluk in Schiedam. Hier kreeg ik het zelf bijna te kwaad. Ik herinner me die dag als van gisteren. Ik zat op school in Vlaardingen toen het nieuws kwam... Drie treinen op elkaar gereden, in de eerste wagon van de sprinter vielen 24 doden. Mijn klasseleraar kwam maar niet opdagen, die dag. De leraar Frans wel, uren te laat. Huilend vertelde hij dat de bewuste leraar, een vriend waarmee hij vaak samen reisde, onder de doden was... Datzelfde jaar en het jaar daarop zouden nog 3 klasgenoten van mij bij verschillende treinongelukken --allemaal op de lijn Vlaardingen-Hoek van Holland-- omkomen. Ik ging gebroken van de Vlaardingse school af.
Met Loesberg ging het intussen steeds slechter: in 1990 stierf hij, 46 jaar jong.
Alle dagen laat is een buitengewoon authentiek boek; je leest het in één adem uit.

Wat ben ik blij dat inmiddels de anti-depressiva zijn uitgevonden...