P. en ik zijn vannacht terug gekomen van Lanzarote en de komende blogs zul je er zeker meer over lezen, maar het thema hotel-bibliotheek wou ik je niet onthouden.
Olé, de eerste foto:
Een doorsneel hotel-biepje bestaat meestal uit niet meer dan een plankje of kastje in de buurt van de plek waar de informatie-mappen van de touroperators liggen. In dit geval, zoals je boven kunt zien, is daarvoor een echte kast getimmerd: in de verticale vakken horen de mappen te staan -- horen, want voor het gemak liggen ze al jaren op de balie.Spiedend op het zwembad-terras constateerde ik dat de zon-aanbidders (v/m) ofwel gewoon lagen te zonnen of aan het puzzelen waren (uitsluitend Sudoku's; de uitgevers van de Zweedse puzzels -tot nu toe favoriet- hebben het nakijken) of aan het lezen. Jeffrey Archer, Higgins, dat soort auteurs.
Het allertriestse dieptepunt wordt geleverd door onderstaande foto (ik hoop dat je hem tot leesbare proporties kunt vergroten): hieruit blijkt dat klip en klaar dat wat vakantiegangers meenemen om te lezen en niet mee terug wil nemen van het allerlaagste literaire nivo is!
Verrast ben ik hierdoor niet, alleen teleurgesteld. Want potverdorie: ben je eindelijk in de gelegenheid om één of twee hele weken lang te lezen, en dan pak je het simpelste wat er is!
Ach, ik zal het wel niet begrijpen.
(klik op de foto om leesbaar te vergroten)
Hoewel ik acht jaar geleden Spanje heb ontdekt als een heerlijke vakantiebestemming, kan ik toch nog steeds niet wennen aan de Spaanse opvatting van klantvriendelijkeheid en begrip.
Voorbeeld: je bestelt zeer expliciet (ik heb het zelfs eens opgeschreven!) een vino blanco dulce (zoete witte wijn) en krijgt een droge.
(2) Je vraagt om een stoel in het vliegtuig met extra beenruimte (het Spaanse meisje dat incheckt knikt instemmend en begrijpend) en je krijgt de meest krappe zitplaats die er voorhanden is, in het midden van een Boeing 737. Als ik in Spanje zou vragen: brengt u mij, tegen elke kosten, een fles champagne voor mij en mijn vrouw, een Roll Royce met chauffeur en breng ons daarmee naar een vorstelijke suite,.... dan eindig je op een goor peeskamertje tweehoog achter.
Het beste wat je kunt doen in Spanje is: alles negeren en genieten van landschap, zon en leven. En precies dat hebben we gedaan!
5 opmerkingen:
Boekengek, hoe waar! Meermaals kom ik een hotelbibliotheek tegen die mijn boekenhart werkelijk breekt. Afgezien van het feit dat de schimmel erop staat, 3duimdikke lagen stof, en er een walm van afkomt bestaat het gros uit pure pulp! Desondanks weet ik het nog wel eens te presteren er iets leuks uit te pikken, hoe is mij soms ook een raadsel. Voor gastvrijheid moet je naar misschien naar een ander land uitwijken? Groetjes vanuit een warm en vriendelijk Kreta.
Ach, maar men leest tenminste ...
@ Bibliofilos; heb jij niet een tijdje geleden geschreven dat men de goede boeken weer mee naar huis neemt? Dan kan ik me voorstellen dat de boeken op de foto's achter blijven want wie wil die nou in de boekenkast hebben? Ik wil er in ieder geval niet mee gezien worden..
Ik ben het helemaal met je eens wat betreft de tegendraadse natuur van de Spanjaarden. Wij bestelden ooit extra heet water (omdat de koffie so sterk was). Kwam de uitbater van het cafeetje terug met een glas ijsblokjes...
In mijn vreemde (Chiang Mai) zijn er verschillende 2e hands boekwinkels, bijna allemaal hebben ze wel een plankje lekker Nederlands maar zelden, en dan druk ik mij zacht uit, zelden staat er iets belangwekkends op. Op mijn vraag hoe zij aan hun voorraad komen: "Meneer, dat wordt gebracht door het hotel en guesthouse personeel."
Een reactie posten