Wat ben ik toch een sukkel

Vrijdagmiddag. Ik krijg zoals elke vrijdag een mailtje van Hinderickx & Winderickx met daarin de link naar de nieuwe boeken van de week die dit spraakmakende Utrechtse antiquariaat aanbiedt.
Twee titels vallen me op: een uitgave van Samuel Taylor Coleridge's The Rime of the Ancient Mariner van de Folio Society uit 1994 en een boek van Bob den Uyl: Een uitzinnige liefde. De eerste begeer ik omdat ik vorig jaar voor € 568 een nieuwe limited edition van dit werk heb aangeschaft, gebonden in perkament en voorzien van fraaie houtsnedes en toen ik daarna op een door mij geliefd internetforum las dat ook de Folio Society uitgave van 1994 erg fraai was, wilde ik dit meteen hebben.

Aangezien het rustig is in mijn eigen winkel wip ik er even tussenuit en loop de paar honderd meter naar HinWin.
René (de ene helft van HinWin) zit achter zijn tafel en kijkt me vriendelijk en met een blik van herkenning aan. Ik loop naar de U om het boek van Bob den Uyl te zoeken, maar daar staat net een andere klant voor.
Dat heb ik trouwens altijd. Wanneer ik bij Albert Hein guacamole saus in een potje wil kopen (toch niet echt een koploper uit het assortiment, zou ik zo zeggen) staat daar een bejaarde vrouw minutenlang voor het schap met Mexicaanse artikelen te dralen, precies voor het door mij begeerde potje. Ik ben te beleefd aangelegd om zelfs maar te zeggen 'Sorry, mag ik misschien even iets pakken' dus maak vooralsnog omtrekkende bewegingen. Kijk nog even bij het vlees, of daar me nog iets invalt om te kopen, maar daar was ik zojuist al geslaagd. Intussen staat ze daar maar te twijfelen. In stilte gaan er veel minder beleefde opmerkingen door mijn hoofd: 'Hé ouwe taart, ga 's effe opzij!' en meer van hetzelfde. Op sommige dagen is dit heel sterk: ik heb bij voorbeeld vijftien artikelen op mijn zorgvuldige voorbereide boodschappenlijstje staan en bij zeker acht daarvan wordt mij de weg versperd door een vrouw -- ik kan het helaas niet anders maken dan het is. Mannen gaan recht op hun doel af maar vrouwen zoeken, dralen, talmen en lopen altijd in de weg. Miljoenen jaren evolutie heben daar nog niets aan kunnen veranderen. Het zal de ovulatie wel zijn of, bij het ouder worden, het gebrek daaraan. Maar dit terzijde.

De klant bij de U (een man) schuift vlot op naar de W en ik pak een redelijk beduimelde Bob den Uyl/Uitzinnige Liefde. Acht euro staat er voorin, twee euro minder dan het boek op de website.
Dan door naar René. Ik leg de Den Uyl op de afrekentafel terwijl hij me verwachtingsvol aankijkt. Ik begin een klein beetje te zweten. Oei, die man weet zoveel van boeken, ik ben maar een klein mannetje vergeleken met hem, een matig verzamelaartje, en een nitwit waar het hoofdletters LITERATUUR aangaat.
"In de nieuwsbrief van vanmiddag zag ik een uitgave van de Foliostietu... eh Folio Society staan..." begin ik te stotteren, "... The rime of the..."
René veert direct energiek op. "Coleridge" onderbreekt hij me en met twee grote passen is hij bij de tafel voor nieuwe aanwinsten (dat had ik natuurlijk moeten weten) trekt het door mij gevraagde boek te voorschijn en overhandigt het me met een zwierig gebaar.
Help! denk ik, ik had dus Coleridge of beter nog Samuel Taylor Coleridge moeten zeggen en niet Foliostietusociety. Nerveus haal ik het in donkerrood zijde gebonden boek uit zijn foedraal en blader het snel door. Schitterend papier, mooi gebonden, een fraaie illustratie ingeplakt op de voorzijde... Het is in een prachtige staat, rugje iets verkleurd, maar o.k. En de 15 euro die gevraagd wordt is een lachertje. Uit verschillende berichten in het forum had ik begrepen dat een prijs van 40 of 50 euro ook goed zou zijn. Zal ik René zeggen dat deze prijs echt te laag is en hem voorstellen 25 of 30 euro te betalen? Maar nee, daarmee zou ik me pas echt belachelijk maken en zijn autoriteit ondergraven....

Echter, mijn boekvernederingen zijn nog niet voorbij. René wijst op de beduimelde Bob den Uyl die ik voor hem op de tafel had gelegd. "Ik heb een veel mooier exemplaar daarvan" zegt hij en binnen 1,2 seconden trekt hij een ander exemplaar uit een stapel (de nieuwe aanwinstentafel natuurlijk, hoe dom ben ik toch). Inderdaad, het prachtige exemplaar uit de nieuwsbrief, voor 10 euro.

Nu breekt het zweet me helemaal uit. Wat ben ik toch een ongelofelijke sukkel dat ik alles niet meteen heb begrepen! Ik breng de beduimelde, scheef gelezen Den Uyl terug naar zijn plekje bij de U en reken de twee boeken af. Een paar korte aanslagen op zijn calculator (15 + 10) * 0,9 brengen het totaalbedrag op € 22,50. "Zal ik ze inpakken?" vraagt René.
"Nee," antwoord ik, "het gaat zo wel mee."

Met de twee boeken onder mijn arm geklemd loop ik terug naar mijn eigen armzalige winkel. Het is gemeen koud deze vrijdagmiddag. Brrrr.