Verkeerd!

Er zijn mensen die het geen reet kan schelen of een wc rol naar voren of naar achteren afhangt. De traditionele manier van ophangen in Nederland is achterlangs. De enige juiste manier, zowel uit design-overwegingen (kijk maar eens bij bedrukt wc-papier hoe dat gemaakt is) als om hygiënische redenen is echter voorlangs: het papier komt naar je toe.

Ik kan me in tegenstelling tot de zwijgende, achterlangs aftrekkende meerderheid, er wél druk over maken (zij het dat het me niet uit mijn slaap houdt). Thuis heb ik alles goed hangen. Maar op mijn werk draai ik iedere keer als ik zie dat de rol verkeerd hangt, hem naar de goede kant. Mijn waarneming is overigens dat vooral vrouwen de rol verkeerd ophangen, maar dat terzijde. (Al zou dit een afstudeerscriptie in de sociologie waard zijn.)

Nu kun je over het ophangen van wc-rollen natuurlijk lekker drollerig doen en gewoon zoals de Grieken doen het ding neerzetten op de rand van de wasbak (of de vieze vloer -- het busstation van Heraklion op Kreta is wat dit betreft werkelijk een nadere studie waard), maar mijn eigenlijke onderwerp van vandaag is de manier waarop titels op de ruggen van boeken gedrukt worden. Ik heb geen idee of hier ooit serieus onderzoek naar is verricht, maar ik zal de importantie van dit vraagstuk hierbij schetsen.

Foto 1.

Hier zien we de normale rustige situatie. U draait uw hoofd een beetje naar rechts en kunt alle titels op het gemak lezen.
Nederlandse en Engelse boeken staan probleemloos door elkaar: er is geen haat en nijd, gewoon vrede in de boekenkast.
Maar nu komen de Duitsers, de Fransen en de Spanjaarden:

Foto 2.

En wat doen die buitenlanders: de titel 'verkeerd om' zetten! Als je de hierboven getoonde boeken door elkaar in een boekenkast zet, zoals in een internationaal georiënteerde bibliotheek het geval is, dan krijg je nekkramp als je de rugtitels wilt lezen. Heb je je ooit afgevraagd wat de kosten zijn voor de gezondheidszorg van al die bibliotheek- en boekhandelbezoekers die hun nek verdraaien? Dit is waar het kabinet zich eens over zou moeten buigen, in plaats van aldoor te kissebissen over de kredietcrisis. Er is helemaal geen crisis, er is een probleem of we linksom of rechtsom gaan!

Mijn gelijk blijkt uit het volgende. Wanneer je een verkeerd gedrukt boek (Duits, Frans, Haïtitaans, Spaans, Argentijns enz.) op zijn rug legt krijg je iets dat je niet kunt lezen omdat je je hoofd 180 graden zou moeten draaien:

Foto 3.

Zijn die Duitsers nu gek, of die Spaanstaligen? Ik denk het niet, maar érgens sporen ze op boekengebied niet. Ik kan er maar geen vinger achter krijgen waarom ze zo onpraktisch doen met die rugtitels. Het blijft me wakker houden, al jaren.

Uiteindelijk kan het ook als in foto 4 afgebeeld, alhoewel ik dat om typografische redenen niet als ultieme oplossing zou willen aanbevelen in het kader van dunne boeken.

Foto 4.

De les die wij hieruit moeten leren is duidelijk: WC-rollen dienen voortaan vóórlangs afrolbaar te worden opgehangen. En rugtitels op boeken dienen rechtsom gezet te worden.

Verder heb ik niks, ik moet namelijk opeens naar de WC.

Lezen over boeken in tijdschriften

Boeken verzamelen is een serieuze zaak. En net zoals de vogelaar het kijken naar vogels verrijkt door het lezen van de beschikbare vakliteratuur, zo kan de boekenfanaat eigenlijk niet zonder een tijdschrift over boeken. En gelukkig zijn er een paar. Ik ben zelf op vier titels geabonneerd en ik stel ze hierbij kort aan je voor.

Boekenpost (A4, ca. 52 bladzijden) is altijd lezenswaardig. Het biedt iedere twee maanden een populaire bonte verzameling van artikelen (waarbij naar mijn smaak te veel aandacht is voor het kinderboek en boekillustraties) maar is onmisbaar als je op de hoogte wilt blijven van wat er zoal omgaat bij verzamelaars. Dankzij de advertenties en het overzicht van boekenbeurzen, markten en veilingen heb ik al heel wat boeken kunnen vinden en kopen die anders door mij onopgemerkt waren gebleven.
Deze maand verscheen het 100ste nummer. Link naar de website van het blad. Kosten: € 33,00 voor zes nummers.

Een stukje academischer is De Boekenwereld, uitgegeven door uitgeverij Vantilt in Nijmegen. De omschrijving van dit fraai geproduceeerde tijdschrift (ca. 17,5 x 24 cm, rond de 72 pagina's) luidt volgens de website: een boeiend en gevarieerd tijdschrift voor iedereen die interesse heeft in het oude en moderne boek en de prentkunst. Zowel liefhebbers, antiquaren, als wetenschappers en verzamelaars worden op hun wenken bediend door de talrijke wetenschappelijke en meer journalistiek getinte artikelen, die bovendien prachtig geïllustreerd zijn. De diverse onderwerpen, zoals de geschiedenis van de boekhandel en uitgeverij, typografie, bibliografie en leescultuur, geven u een volledig beeld van de wereld van boek en prent.
Een aanrader. Een abonnement kost € 33,50 per jaar voor vijf nummers. Die frequentie wordt geloof ik niet altijd gehaald, maar dat maakt het plezier er niet minder om.

Sinds kort ben ik geabonneerd op het Britse tijdschrift Slightly Foxed. Dit is een uniek blad omdat het geheel gevuld is met recensies van boeken..... maar dan niet de boeken die nu in de boekhandel liggen. Dit maakt het werkelijk uniek in zijn soort. Je leest prachtige verhalen (vaak miniatuur essays) over boeken van voorbije decennia of eeuwen. Verhalen over de reden waarom een bepaald boek zoveel indruk gemaakt heeft, wat het met iemand gedaan heeft. De stijl is luchtig en humoreus (Brits!) en het blad -- in paperback, 96 pagina's op fraai papier, mooi gezet en geïllustreerd -- kost per jaar inclusief verzending naar Nederland slechts 41 pond, dat is vandaag de dag circa € 46,00 voor heel veel leesplezier en nieuwe ontdekkingen.
Hier vind je alle informatie.

En dan tot slot (hier heb je helemaal voor doorgescrold): Puntkomma; (ca. A4, ca. 40 pagina's, zwart/wit). Dit zeer onregelmatig verschijnende tijdschrift -- het laatste nummer verscheen in april 2006 en de volgende is aangekondigd voor mei 2009 -- beweegt zich in de schimmige periferie van het boekenvak en het verzamelen.
Het heeft alles wat iedere boekenliefhebber aantrekt. Zoals een wesp wordt aangetrokken door jouw glas cola, juist als op je vakantiebestemming gearriveerd bent en snákt naar een verfrissing, zo laaft dit blad je dorst naar diepte-interviews met antiquaren, persoonlijke verhalen van boekenverzamelaars, gekke geschiedenissen en wat al niet meer. Alleen die wesp nog even wegjagen dus.
Puntkomma is in nood: er zijn bijna geen medewerkers meer, er is een tekort aan auteurs en redacteuren en tot overmaat van ramp is ook nog eens het abonneebestand verloren gegaan. Het lijkt op de ramp die Keulen deze week trof: gebouw ingestort, archief vernietigd. Redt Puntkomma! Stuur een mail aan Martijn Steenbergen (mrsteenbergen apestaartje gmail punt com) en geef je op als lezer, medewerker, geïnteresseerde of donateur. Als je mij als bron opgeeft krijg je 1 euro korting op het volgende nummer of op je abonnement.
Doen hoor!