Zo ontving ik precies op mijn verjaardag in september deze mooie uit Australië, bevattende 3 eerstedag enveloppen met vuurtorens (óók zo'n verzamelthema waar ik belangstelling voor heb maar me vanwege het gebrek aan geld voorlopig maar niet helemáál op wil storten).
En twee weken geleden viel één van de werkelijk prachtigste enveloppen die ik ooit ontving in de metalen brievenbus te Zwolle, niks bijzonders de inhoud, gewoon -- nou ja gewoon... -- een nieuwe aflevering van het tijdschrift van de St. Helena, Ascension & Tristan da Cunha Philatelic Society, een selecte, wereldwijd verspreid wonende, groep postzegelfanaten van genoemde eilanden. Aangezien postzegels in de regel hun waarde niet verliezen kun je ze zelfs tientallen jaren na uitgifte nog gebruiken. Op deze envelop zitten fraaie postzegels van de VS uit de jaren zestig!! En het wordt gewoon geaccepteerd door de posterijen en per luchtpost verzonden naar Nederland.
En soms kunnen saaie enveloppen uit onmogelijke locaties toch de prachtigste dingen bevatten. Neem nu deze envelop:
De envelop is begin augustus op de post gedaan op Pitcairn Island, het eiland, je weet wel, van de Muiterij op de Bounty. Pitcairn Island heeft 40 inwoners, geen luchthaven, en is voor de post, ingeblikt voedsel en de nieuwste (porno)video's afhankelijk van passerende schepen.
Na twee maanden kwam het in Zwolle aan. Het haar van de postbode was nog een beetje nat! Maar in deze simpele envelop zat wel een uniek dingetje, een boekje dat een van de eilanders geschreven heeft voor de zeldzaam passerende schepen om ze wegwijs te maken op het eiland.
Het boekje, gekopieerd op een niet al te moderne kleurenkopieermachine, heeft een uitgebreide opdracht op bladzijde twee, door Tim Christian, directe afstammeling van Fletcher Christian, de aanvoerder van de Muiterij.
Op 28 april 1789 kwam Fletcher Christian, de aanvoerder van de muiterij, samen met een aantal van zijn volgelingen de hut van de kapitein binnen. Kapitein Bligh werd in zijn nachtkledij het dek opgejaagd en na een woordenwisseling gedwongen in een sloep te stappen. Achttien bemanningsleden zijn met hem mee gegaan in de roeiboot...Afijn, het verhaal is alom bekend.
Met de opdracht van Tom Fletcher, de achter-achter-achter kleinzoon van, sluit ik deze kleine enveloppen-parade af.
Intussen mag duidelijk zijn dat inhoud en verpakking soms maar weinig met elkaar te maken hebben. Maar elke keer dat de brievenbus in Zwollywood kleppert, storm ik de trap af. En dan ben ik soms even van de wereld.
5 opmerkingen:
Mooi stukje
Zie je wel....je bent het schrijven nog niet verleerd.
Weer vaker een blogje hoor!!!
Martin, ook dit stukje is weer een feest van herkenning!
Ik ben meteen voor om weer over te gaan op twee keer post bezorging per dag. De brievenbusgeluiden maken mij gelukkig.
Ook ik krijg post van over de hele wereld en ook al is de enveloppe maar een verpakking toch bekijk ik het aandachtig.
Australië, Nieuw-Zeeland, Japan, Hongkong en/of de VS komen hier dagelijks aan huis.
Dat jij iets van de Pitcairn eilanden krijgt maakt me gek van jalouzie.....:-)
3-4 keer per week een update van je blog is inderdaad gewenst....:-)
Is Postcrossing iets voor jou? Dan krijg je kaarten van over heel de wereld gestuurd (zelf moet je ook wat sturen uiteraard)
Verder een heel leuk stukje, die USA envelop is al een feest om naar te kijken :)
@ allen: dank voor je reacties, dit is zeker een aanmoediging!
@ Robèrt: ik beloof beterschap in de frequentie! Eenzelfde boekje als genoemd, Pitcairn 2006, wordt momenteel geveild op eBay en staat nu op 51 dollar...
Een reactie posten