Hoe het ook zij: de verhuizing naar Zwolle en het reizen naar mijn werk in Utrecht valt me zwaarder dan gedacht. Ik heb inmiddels mijn manieren gevonden om me in de ochtend- en avondspits te handhaven -- dat was al een hele klus: schichtig als ik ben in grote mensenmassa's. Gemiddeld doe ik bijna 2 uur over de reis, waarvan 1 uur in de trein. Om het reizen prettiger en nuttiger te maken heb ik onlangs een mp3-speler (een Creative Zen Micro, 4 Gb) aangeschaft en een Dell laptop. Laatstgenoemde neem ik niet elke dag mee, want het is toch een behoorlijk gesjouw. Zeker omdat er ook altijd nog een paar boeken mee moeten.
Het treinuurtje begint me steeds beter te bevallen: als ik niet lees kijk ik DVD's, luister naar (klassieke) muziek of luisterboeken, en als ik aan de computer zit ik werk ik aan bestanden over Boudewijn Büch. Maar behalve dat lekkere uurtje wordt er nog twee keer per dag een uur met wachten, fietsen, lopen, bus-hobbelen, voordringen en andere ergernissen verspild. Het heeft tot gevolg dat ik, eenmaal thuis gekomen, zo goed als uitgeput ben. Ik doe wat mail, rommel wat, en dan is het eten en daarna naar bed. Kwart voor zes gaat de wekker weer.
Van alle plannen die in mijn hoofd zitten (ik bruis van ideeën, al vanaf mijn veertiende) komt op deze manier niet veel meer terecht en dat stoort me buitengewoon.
Vandaag heb ik eindelijk de bibliotheekkamer aan de voorkant beter ingericht. Op 17 oktober zag het er heel leeg uit. In de maanden daarna heb ik in mijn enthousiamse om alle boeken een plek te geven de kamer helemaal volgebouwd, ook in het midden van de kamer stonden 4 lage boekenkasten. Dat beviel me toch niet. "Je kan er je kont niet keren", zou mijn moeder gezegd hebben. Na flink wat sjouwen kijk ik nu zo de kamer in:
Let niet op de lelijke gordijnen, dat is tijdelijk. Als ik vanaf dit punt linksaf sla, helemaal in de hoek ga staan en in de richting van de deur kijk, dan zie ik het zo, en tjee, dat bevalt me wel!
't Is natuurlijk maar een beginnetje (er moet bij voorbeeld nog een achterkant van een kast verfraaid worden) maar ik heb wat lucht. En de display box uit het bezit van Boudewijn Büch met daarin fossielen en andere leuke memorabilia staat fraai op kijkhoogte op een lage boekenkast.Nu wacht ik op de volgende energie-uitbarsting en of het nu over een week of een maand is, ik zal er verslag van doen op deze plek!
3 opmerkingen:
Boekengek, houd hoop: het gaat over, je gebrek aan energie. Twee jaar geleden ben ik verhuisd van de kop van Noord Holland naar het zuidpuntje van Utrecht. Daarna een poos getreind naar het werk in Haarlem. Was doodop savonds en niet eens meer zin om te lezen!! Het is de combinatie van een verhuizing die je nooit in de koude kleren gaat zitten, met reizen naar het werk wat even 'in moet slijten'. Het komt echt goed, en met zulke mooie bibliotheekkamers is het toch een verademing om savonds thuis te komen...de rest komt ook nog wel!
Goed om weer van je te horen, deed me ook deugd om je "uitgerust" in Amsterdam te zien.
Ik kijk elke dag even of er iets nieuws is...:-)
Gelukkig is er weer wat!
Verhuizen is nu eenmaal zwaar werk maar het thuiskomen in zo'n bibliotheek moet wel fijn zijn.
Een reactie posten