Hoofdzonde nr. 2: Avaritia

Van de zeven hoofdzonden maak ik mij regelmatig schuldig aan de tweede: Avaritia, ofwel: hebzucht. Toen een paar weken geleden de nieuwe Taschen-catalogus op de deurmat viel, wist ik meteen dat ik twee nieuwe boeken zou begeren:

• als eerste de hemel-atlas die Andreas Cellarius in 1660 maakte, de harmonica macrocosmica. In een prachtige becommentarieerde heruitgave op reuzenformaat (32 cm breed en ruim een halve meter hoog);
• en als tweede het fantastische, prestigieuze boek La tour de 300 mètres, een facsimile van het boek dat Gustave Eiffel in 1900 voor zijn opdrachtgevers maakte één jaar na het voltooien van de de Eiffeltoren.

Een paar weken lang waren beide boeken vaag in mijn achterhoofd aanwezig. Ik was natuurlijk nog druk bezig met de inrichting van de nieuwe bibliotheek en dat verschafte al genoeg lol, maar deze twee boeken, zouden die alsjeblieft ook mogen worden toegelaten? Gisteren was het zover: ik had 80 euro 'verdiend' door de verkoop van overtollig huisraad uit mijn oude huis. Dat maakte de aanschaf een stukje makkelijker... Maar ik had nog één stootje in de goede richting nodig....
Het was guur weer hier in Zwolle, we waren toevallig in de stad met de auto, dichtbij boekhandel Waanders.... Beide boeken lagen op een prominente plek, van elk één zicht- en één verkoopexemplaar. Zou ik?

Met verlangende vingertjes bladerde ik de reuzenboeken door. Oh wat mooi, wat een prachtige illustraties, wat een kloek formaat, hoe mooi gebonden.... En ach, wat is nou 198 euro voor 2 boeken, daar kun je je nog niet eens anderhalve maand voor verzekeren tegen ziektekosten [de nieuwe premis zijn net bekend gemaakt; we worden genaaid jongens, genaaid door de regering].
Dat was de genadestoot: als ik dan toch een hoop moet betalen voor zoiets als een ziektekostenverzekering, die me een paar jaar geleden slechts 75 gulden per maand kostte (guldens ja!) dan kan die 198 - 80 = 118 euries d'r toch ook nog wel van af?
Tja, ik realiseer me dat de rationaliteit in dezen ver te zoeken is, maar dat neemt niet weg dat ik de legitimiteit voor de aanschaf niettemin verkregen heb. En wat zonden betreft zou ik gelijkgestemde lezers het volgende citaat van Karel Jonckheere niet willen onthouden:

Vooral de zeven hoofzonden vormen een boeiende vrijetijdsbesteding.

(de gelukkige eigenaar probeert beide boeken aan de toeschouwer te tonen)