Boekenweek - gemengde gevoelens

Het ontgaat tegenwoordig niemand meer: het is boekenweek. Ik heb daar zeer gemengde gevoelens over. Ten eerste is het voor mij elke week boekenweek, en zelfs elke dag boekendag. Maar het nare begint bij het verschijnsel boekenweekgeschenk. Bij voorbeeld: ik koop zelden een boek in de boekhandel, moet ik nu naar de BH om voor minimaal 11,50 aan boeken te kopen teneinde dit geschenk te krijgen? De komende jaren staat dit boekenweekgeschenk, net als alle andere van de afgelopen decennia, bij bosjes in elk antiquariaat of elke uitdragerij voor 50 cent te koop.

Ik begrijp dat er veel aandacht wordt besteed aan de boekenweek en vind het ook een goedbedoelde poging om mensen aan te zetten om te lezen. Maar waarom Arthur Japin? Ik ken die hele man niet, heb nog nooit iets van hem gelezen (en dat terwijl hij bijna om de hoek woont bij mij). Het geschenk van vorig jaar Jan Wolkers Zomerhitte vond ik voor het eerst in jaren echt een superboek; helemaal Wolkers, prachtig prachtig. Ik wou dat ik zo geil kon schrijven.
Tenslotte ben ik bang dat ik aanstaande zondag in een compleet volle trein van Zwolle naar Utrecht moet reizen omdat iedereen gratis kan treinen op vertoon van het boekenweekgeschenk. En aangezien conducteurs zich op dit traject toch al nooit laten zien, zal mijn eersteklas coupé (waarvoor deze aktie op zich niet geldig is) niettemin -- bij gebrek aan plekken in de tweede klas -- gevuld worden door mobiel-bellende en ratelende mensen met kinderen. En dan kan ik niet lezen.Terwijl ik wel het volle pond betaal. NS bedankt!