Volgende bijdrage zaterdag

Ik wil de lezers niet teleurstellen, maar ik ben zo druk met mijn werk momenteel dat ik nauwelijks vrij kan maken om een nieuw stukje te schrijven. Verwachte volgende bijdrage is daarom komende zaterdag....
P.S. Vergeet aanstaande zondag de Dordtse boekenmarkt niet!

Heel blij met vroeg werk van Boudewijn

Vandaag werd ik al weer bijzonder gelukkig. Het was een mooie dag, dat alleen al, en daarbij werden mij per aangetekende post het 2e en 3e boek van Boudewijn Büch bezorgd, namelijk de dichtbundels De taal als blauw (1977) en De sonnetten (1978). Tegenwoordig zijn dit zeldzame dichtbundels, waarvoor je behoorlijk diep in de buidel moet tasten -- tenminste ik vind dat ruim 100 gulden voor een dichtbundel van 30 of 56 bladzijden veel geld is. Maar het is Boudewijn en de betekenis van Büch voor de Nederlandse letteren zal uiteindelijk -- daar ben ik van overtuigd -- in zijn poëzie en in zijn essays liggen, en niet in zijn romans. Over de eBay-verkoper wil ik graag kwijt dat ik deze zeer waardeer; zijn omschrijving van de staat van de boeken als 'erg mooi exemplaar' is slechts een eufemisme voor wat ik ontving, namelijk nagenoeg in nieuwstaat verkerend. Voor boeken van bijna 30 jaar oud is dat hoogst uitzonderlijk. En ook voor eBay.nl. Hulde dus aan Bart aapamors.

Kerguelen, of hoe een gestolen boek tot een passie leidde

De eerste keer dat ik iets las over de Kerguelen was ik twaalf jaar oud. Uit de schoolbibliotheek van het atheneum leende ik het boek "Antarctica, de geschiedenis van het geheimzinnige Zuidland" van de godvruchtige schrijver Dr.Ir. W.H.C. Knapp(*) (uitgave: Erven F. Bohn, 1958, 589 pagina's). Dit standaardwerk handelt niet alleen over de Zuidpool zelf maar gaat ook uitvoerig in op de omringende antarctische eilanden. Ik vond het immens dikke boek destijds zo interessant (het trefwoordenregister beslaat alleen al 23 pagina's) dat ik het nooit meer terug bracht naar de bibliotheek. Het leek me immers dat ik jaren nodig zou hebben om al deze informatie tot mij te nemen en na te speuren. (Ja, ik geef toe: ik heb het boek gestolen. Jarenlang heb ik het om die reden niet eens in de catalogus van mijn bibliotheek durven opnemen!)

Kerguelen

Archipel de Kerguelen, ligt in het zuidelijk van de Indische Oceaan, op circa 49 graden Zuiderbreedte en 60 graden oosterlengte. Het werd in 1772 door de Franse admiraal Joseph de Kerguelen de Trémarec ontdekt waarna kapitein James Cook het in 1776 aan deed en in kaart bracht. De archipel in deze koude en vooral zeer winderige streek bestaat uit meer dan 300 eilanden. In totaal beslaat het 6232 km2 (Elsevier Moderne Nederlandse Encyclopedie), 6200 km2 (Westermann Lexikon der Geographie en Encyclopedia Britannica), terwijl de Brockhaus-Studienausgabe uit 2001 het houdt op 5800 km2 voor het hoofdeiland en nog eens 1415 km2 voor de ca. 300 neveneilandjes bij elkaar. Dus 7215 km2 bij elkaar. Mount Ross is de hoogste berg en meet 1960 meter. (Daarover zijn de naslagwerken het vreemd genoeg eens). Sinds 1893 is het in Frans bezit. Kerguelen heeft één nederzetting die uiteraard Port-aux-Francais heet en die permanent bewoond wordt door wetenschappers van diverse pluimage. Meestal uit Frankrijk maar ook uit andere delen van de wereld. En natuurlijk is er een Franse gouverneur die om de –naar ik meen- 3 jaar wordt afgelost. Je kunt er alleen per boot naar toe en dat is gezien de onstuimige wateren geen pleziertochtje. Jaarlijks regent, sneeuwt of motsneeuwt het op 300 van de 365 dagen en het waait er altijd hel erg, soms tot 150 km per uur (en dat is heviger dan de zwaarste storm op de schaal van Beaufort). (Jon Fisher: Uninhabited and Deserted Islands, 1983, p. 94-95)

In het boek van Knapp vond ik zoveel eilanden dat ik wekenlang in atlassen speurde om ze op te zoeken. De meeste waren niet eens te vinden of bestonden uit alleen maar een stipje. Nog steeds, 30 jaar later en moderne cartografie onder handbereik hebbend, blijft het zoeken naar een fatsoenlijke weergave van al die zuidelijke eilandjes. Ik werd heel gelukkig toen ik op 17 mei voor $12,99 eigenaar werd van een heuse door een satelliet gemaakte foto van de archipel. (Afdrukken van deze foto worden nog steeds verkocht op eBay, door filmsdocs.) Aan de Kerguelen zijn maar heel weinig complete boeken gewijd. Meestal wordt het behandeld in werken die het hele antarctische zuiden beslaan.

Kauffmann

De Fransman Jean-Paul Kauffman ging in 1992 naar het eiland omdat hij dat sinds zijn jongenstijd gewild en omdat 40 jaar op een mogelijkheid om er te komen gewacht had, en schreef er een boek over dat in 1994 bij uitgeverij Atlas in Nederlandse vertaling uitkwam. Dit boek verkocht voor geen meter en was tot voor kort nog steeds verkrijgbaar bij De Slegte. Toch is het een interessant boek en een goede kennismaking met Kerguelen.

Beter is André Migot’s The Lonely South (Engelse vertaling) uit 1956. Migot is een denker; hij observeert en becommentarieert de mensen die op dit stukje Frans grondgebied werken met opmerkelijk psychologisch inzicht. Maar ja, hij is dan ook Tibetoloog en hevig in de zen-meditatie (dat zeg ik zonder daar in het minst iets negatiefs mee te bedoelen).

Het omslag van Kauffmann’s boek is interessant voor Büchologen en Büchmaniakken. De copyright pagina vermeldt namelijk dat de illustratie van het omslag een gravure is van George Cooke uit 1811, uit het bezit van Boudewijn Büch. Daarmee had Boudewijn een vrij jonge heruitgave want de oorspronkelijke gravure A View of Christmas Harbour in Kerguelen’s Land is uit 1784. Hieronder staat zij volle glorie afgebeeld. (Zij is niet in mijn bezit helaas.)

Het is dé klassieke illustratie van Kerguelen geworden. Op 25 december 1976 is ter gelegenheid van de 200-ste verjaardag van de ontdekking door James Cook door de Franse posterijen een postzegel uitgegeven met natuurlijk een bijbehorende eerstedag envelop. Dat was dus maar 3 jaar na mijn eigen ontdekking van Kerguelen, maar toen had ik nog geen weet van filatelie). De eerstedag envelop – op Kerguelen gestempeld op 31 december van dat jaar -- kocht ik op 5 mei j.l. (van een fransman natuurlijk) op eBay, voor slechts 5 euro. Hieronder is het te zien.

De postzegel van 3,5 franc is een fraaie weergave van de oudste gravure en een echt verzamelaarding.

En zo is een toevallig gevonden en tot mijn schaamte gestolen boek in een schoolbibliotheek (bestaat zoiets nog, een schoolbibliotheek? Of worden de 12-jarigen tegenwoordig aangeraden hun info bij elkaar te Google-en en bevat de boekerij alleen de verzamelde werken van J.K. Rowling – Harry Potter?) de oorsprong van een fascinatie die al 32 jaar duurt en waarschijnlijk ook nooit meer verloren gaat.

(*) vele jaren later zou ik op een vakantie een zeer knappe jongen van 17 jaar ontmoeten. Toen hij zich voorstelde en ik zijn achternaam hoorde, Knapp met dubbel-k, zei ik meteen: "dat is een weinig voorkomende naam, heb jij soms iemand in de familie die een boek over Antarctica geschreven heeft?" Het bleek inderdaad zo te zijn en hij kon me van alles vertellen over zijn opa, die, zo herinner ik mij, nogal een vreemde vogel in de familie was waaraan men niet graag herinnerd werd. Ik ging een week lang intensief met hem om, nodigde hem op mijn logeeradres uit, nam hem mee uit eten, en werd een beetje verliefd. Lang heb ik getwijfeld of mijn verliefdheid puur alleen die jongen betrof of het onder handbereik hebben van een link naar de oorsprong van mijn eilandliefde. Met het (ietsje) ouder worden is het besef gekomen dat het om het laatste gaat – al blijft het een romantische herinnering!

Errug warm

De drukte op de zaak en de huidige warmte ontnemen me de energie om, na tien uur werken, 's avonds nog iets te doen en bij voorbeeld op mijn blog te publiceren. Ik zou het 's ochtends kunnen doen als ik weer energie heb opgedaan, ware het niet dat het dan mijn echte leesuurtjes zijn, tussen 4 en 6. Dan doe ik inspiratie op voor het leven.
Ik kan na al mijn ijverig gestudeer op Boudewijn Büch nog steeds niet bevatten hoe hij in staat was om 20 columns per week te schrijven, 10 boeken per dag te kopen (en te lezen) en zo voort en zo voort. Alleen al mijn administratie over mijn boekaankopen en de overige items en de tijd die gemoeid is met bieden, bestuderen, prijsvergelijken en financiële afhandeling, kost me minstens een uur per dag!

Hoe druk kun je zijn...

Tussen de werkzaamheden door vandaag bezig geweest met de biografische schets van Boudewijn Büch voor het museum. In dit tempo gaat dat niet echt snel lukken, want uiteraard gaat het werk altijd voor. Verder een hoop afhandeling van gewonnen veilingen, helaas niet allemaal tot tevredenheid.
Ebay.nl is geen favoriet van me. Van de Amerikanen, Britten en Australiërs
kunnen Nederlandse verkopers nog een hoop leren wat betreft presentatie en omschrijving van het aangebodene.
Lezend: allerlei boeken en columns en interviews van BB.

Een geruststellende gedachte

Vanmorgen om 6 uur las ik een interview met Boudewijn Büch in Vara TV Magazine, nr. 11, 1998. Op blz. 12 stuitte ik op de volgende uitspraak:

"De mensen die zich fan van mij noemen, zijn allemaal psychopaten en gekkies."

Warm (vooral in mijn hoofd, geloof ik)

De buitenthermometer in Utrecht gaf een max van 33,2 graden Celcius aan voor vandaag. Toen ik rond half acht vanavond thuis kwam, was het in mijn bibliotheek 28 graden. Twee weken geleden ben ik in het gelukkige bezit gekomen van een echte airco en die heb ik dan ook meteen aangezet. Nu, een paar uur later, is de temperatuur wat draaglijker --wat ook beter is voor de boeken; vooral het feit dat de luchtvochtigheid daalt is erg goed voor het papier. Alleen is het anderzijds weer niet goed voor de boeken als er sterke schommelingen zijn, dus uiteindelijk zal een of ander (waarschijnlijk peperduur) climatiseringssysteem wel onvermijdbaar blijken te zijn.
Maar relax boekengek, zelfs BB had geen klimaatkamer ondanks dat hij zei van wel, en zijn boeken waren allemaal tip top!

Museum in oprichting

Het begint er nu langzaam aan echt van te komen: het virtuele BB museum. De lelijke pagina die er stond sinds ik de domeinnaam had, heb ik vervangen door een nieuwe in de vormgeving van de uiteindelijke site. Er zullen nog allerlei details wijzigen maar ik ben er wel tevreden mee. Komende weken staan in het teken van de invulling van de basis-onderdelen en het zoeken van auteurs voor verschillende deel-onderwerpen.
Verder zal het een rustig weekeind worden voor deze blog en de site. Ik zit momenteel in Zwolle, waar het waarschijnlijk al net zo warm is als elders en de verlokkingen van zon, eten en koud bier of een wit wijntje sterker zijn dan de verleidingen die de computer biedt. Paula ligt in de zon (die durft & kan er goed tegen) en de hond ligt aan mijn voeten. Het leven is goed vandaag.
Lezend: Harry G.M. Prick: Een andere Boudewijn Buch. Een bijzonder goed op schrift gestelde geschiedenis en een must voor alle BB-fans! Vandaag en morgen ook een aantal interessante BB-veilingen op eBay die aflopen, dus zo nu en dan zal ik toch even online zijn om te bieden. Maar geniet u vooral rustig van het mooie weer, en laat die computer lekker uit!

Silvia Plath

Een van de mooiste gedichten ooit geschreven, en een van de meest huiveringwekkende, werd door de jonge Amerikaanse dichteres Sylvia Plath gepubliceerd in haar bundel Ariel. Zij maakte op 11 februari 1963, nog maar 30 jaar oud, een einde aan haar leven.
Boudewijn Büch was een grote fan van Plath (en van de dood, zoals we weten) en wijdde er op 26 juni 2001 een hele aflevering van De Wereld van Boudewijn Büch aan, uitgezonden door de VARA en in de DVD-collectie opgenomen. Voor één keer het complete gedicht Daddy, waarmee ze afrekent met haar jeugd, haar vader en haar Duitse afkomst.

Daddy

You do not do, you do not do
Any more, black shoe
In which I have lived like a foot
For thirty years, poor and white,
Barely daring to breathe or Achoo.

Daddy, I have had to kill you.
You died before I had time --
Marble-heavy, a bag full of God,
Ghastly statue with one gray toe
Big as a Frisco seal

And a head in the freakish Atlantic
Where it pours bean green over blue
In the waters off the beautiful Nauset.
I used to pray to recover you.
Ach, du.

In the German tongue, in the Polish town
Scraped flat by the roller
Of wars, wars, wars.
But the name of the town is common.
My Polack friend

Says there are a dozen or two.
So I never could tell where you
Put your foot, your root,
I never could talk to you.
The tongue stuck in my jaw.

It stuck in a barb wire snare.
Ich, ich, ich, ich,
I could hardly speak.
I thought every German was you.
And the language obscene

An engine, an engine,
Chuffing me off like a Jew.
A Jew to Dachau, Auschwitz, Belsen.
I began to talk like a Jew.
I think I may well be a Jew.

The snows of the Tyrol, the clear beer of Vienna
Are not very pure or true.
With my gypsy ancestress and my weird luck
And my Taroc pack and my Taroc pack
I may be a bit of a Jew.

I have always been scared of you,
With your Luftwaffe, your gobbledygoo.
And your neat mustache
And your Aryan eye, bright blue.
Panzer-man, panzer-man, O You --

Not God but a swastika
So black no sky could squeak through.
Every woman adores a Fascist,
The boot in the face, the brute
Brute heart of a brute like you.

You stand at the blackboard, daddy,
In the picture I have of you,
A cleft in your chin instead of your foot
But no less a devil for that, no not
Any less the black man who

Bit my pretty red heart in two.
I was ten when they buried you.
At twenty I tried to die
And get back, back, back to you.
I thought even the bones would do.

But they pulled me out of the sack,
And they stuck me together with glue.
And then I knew what to do.
I made a model of you,
A man in black with a Meinkampf look

And a love of the rack and the screw.
And I said I do, I do.
So daddy, I'm finally through.
The black telephone's off at the root,
The voices just can't worm through.

If I've killed one man, I've killed two --
The vampire who said he was you
And drank my blood for a year,
Seven years, if you want to know.
Daddy, you can lie back now.

There's a stake in your fat black heart
And the villagers never liked you.
They are dancing and stamping on you.
They always knew it was you.
Daddy, daddy, you bastard, I'm through.

Sylvia Plath

Natuur en Historie

Het is niet allemaal Büch wat de klok slaat. Vandaag kreeg ik een pakje van Edwin Vrielink, namelijk het boek dat hij en zijn vrouw samen schreven naar aanleiding van een 25 weken durende reis die zij ondernamen naar de VS, Canada, Australië en Nieuw-Zeeland. De titel luidt Natuur en Historie. Ik heb het boek nog niet kunnen lezen, maar bij doorbladeren en hier en daar schuinlezen, vond ik het echt erg leuk. Het ontstijgt het niveau van vakantieverhalen ruimschoots omdat er naast de nodige human interest heel veel aandacht is voor historie. Dus hebben ze het ook over ontdekkingsreizigers, de Dodo (die er niet was), James Cook en al die idiote dieren waar de Australiërs helemaal gek van worden. Lees bij voorbeeld Bill Bryson's Tegenvoeters, een reis door Australië (Pandora pocket, verkrijgbaar voor een tientje geloof ik) om alles te weten over de angst van de gemiddelde Australiër om op een gegeven moment een krokodil onder zijn bed te vinden of bij het zwemmen door een haai gebeten te worden. Laat ik nu altijd gedacht hebben dat dit alleen angsten van kleine jongetjes waren! Maar goed, terug naar Vrielink.
Het boek, dat voorzien is van kleurenfoto's, is in eigen beheer uitgegeven maar door een professionele boekmaker gemaakt en kost 19,95 euries, inclusief verzendkosten. Ik kan het je echt aanraden! Als je een mailtje stuurt naar e.vrielink1 at chello punt nl krijg je zeker alle gegevens.
Ik moet alleen nog vermelden dat dit boek is opgedragen aan Boudewijn Büch... Zucht, daar ga ik weer.... Verdwijnt HIJ nou nooit uit mijn gedachten?

It's Bad

"Als een overjarige enge popster er mee weg komt dat hij aan de piemeltjes van negenjarige jongetjes zit, dan werp ik alle kritiek van mij dat ik soms meer van Boudy hou dan van de mensen om mij heen..."
Vandaag binnen gekregen het boek van Harry Prick: Een andere Boudewijn Büch; terugblik op een vriendschap. Ik ken Harry en het verbaast me niet dat dit verslag van 7 jaar vriendschap 352 pagina's telt! Het houdt me de komende nacht zeker uit mjn slaap. En de zedenpolitie van mijn dak!

Teasing website

Als je denkt dat ik niks doe, dan is dat mooi niet zo. Ben flink aan het werk met de BB-Museum website. Zie bijgaande screendump!

Orde, Koppege Tegenwerking en Vooruitgang

Dit weekend heb ik, op een kaveltje met boeken over bibliotheken na, alle op de veiling gewonnen boeken van Boudewijn weg kunnen zetten. Er bleek nog een plank mogelijk 30 cm onder het plafond, boven mijn bureau en door hier en daar nog flink te schuiven en verplaatsen kon ik alles op planken zetten. Intact, als hele veilingkavels.
De Boudewijn Büch Museum site die ik vorig jaar op het Internet zette, begint al aardige vormen aan te nemen. Nog niet online, maar dat verandert snel!
Gisteren had ik Klaas Koppe, de fotograaf die enorm veel mooie foto's van BB gemaakt heeft (zijn foto's sieren de meeste achterflappen van Büch's boeken en vele Büch-interviews in kranten en tijdschriften) beleefd en vriendelijk om medewerking aan de museum-site gevraagd. Immers, zijn foto's zouden als illustratiemateriaal een fraaie uitbreiding zijn en de heer Koppe zelf zou het ook geen kwaad doen leek mij, aangezien hij via de website van het museum zijn originele foto's zou kunnen verkopen. Maar Koppe wil niet. Koppe is namelijk een Belangrijke Fotograaf & Wil Centen. Want hij schrijft me minachtend terug: "ik heb mijn eigen museum met Büch-foto's op mijn site. Iedereen kan daar gratis op kijken, waarom zou ik voor niets medewerken aan uw museum. Veel succes met uw museum." Welnu, meneer Koppe, misschien omdat het leuk is? Of omdat het fijn is als BB-fans van uw foto's zouden kunnen genieten en misschien wel een origineel willen bestellen? Bent u bang dat u schade lijdt of vindt u alles maar gezeur, misschien het hele leven wel? Nou dan doen we het maar zonder de foto's van Koppe, we verzinnen er wel wat op.
Dit herinnert me aan een gebeurtenis vorig jaar, bij Sotheby's. Op de veiling waren 3 kavels met foto's van Koppe te koop. Vlak voor zijn kavels aan de beurt kwamen zag ik hem op de achterste rijen in de zaal aansluiten. Kavel 26 was door Sotheby's ingeschat op 1500-2000 Euro. Het bracht 960 op. Kavel 27, ingeschat op 1000-1200, bracht 1020 op en kavel 28, ingeschat op 1000-1500 bracht 1320 op. (Dit terwijl veel andere kavels het veelvoudige van de geschatte prijs op brachten.) Direct hierna zag ik Koppe chagrijnig weg lopen.Tja, ik denk er het mijne van. Met de fraaie veilingcatalogus was ook nog iets. Op de voorkant stond de bekende foto van Boudewijn met zijn Rolling Stones-jack aan. Sotheby's was echter vergeten te vermelden dat dit een foto van Koppe was en hoewel Koppe overal in de catalogus uitvoerig gemeld wordt, stond Koppe er op dat alle exemplaren van de catalogus overgeplakt werden met een sticker aan de binnenkant: Front Cover Photo: Klaas Koppe. Hoe kleinzielig kun je zijn?
Nou dat lucht op. Gauw weer verder met leuke & positieve dingen!

Reacties op deze weblog

Ik voel me gevleid door alle aardige reakties die ik de afgelopen dagen op mijn stukjes heb gekregen. Zowel in de 'comments' hieronder als via e-mail. In het komende weekeinde heb ik een dag uitgetrokken om hier meer over Boudewijn Büch te publiceren en natuurlijk over de Bibliotheca Suavis Insula Liber, die toch de oorsprong is van dit weblog.
Aan Rick, Erwin en Marco: de viltjes -- onderzetters beter gezegd -- uit Mauritius zijn verstuurd en liggen morgen in jullie brievenbus.

Tot slot nog een citaat van BB opgedragen aan mijn vriendin en aan alle andere 'vriendinnen van':

"Het is een vermoeiend beroep onbezoldigd bibliothecarisvan je eigen bibliotheek te zijn. Vooral omdat het boekbezit de gehele woning gaat terroriseren en dat er niet gestookt wordt ten behoeve van mensen maar van boeken. Er komt een ogenblik dat een boekencollectioneur niet meer in zijn huis woont maar in zijn boekenkast. En als de kasten vol raken, moet de verzamelaar zijn eigen huis uit."

Boudewijn Büch in Bibliotheken, 1984, pag. 177.

Eerste drukken (2)

Een lezer schrijft:

Ik ben ook maar een leek, maar ik denk zo dat als een boek een uniek ISBN of EAN heeft dat daar nog iets uit te herleiden valt, achteraf
Een ISBN zegt niks wat drukhistorie betreft. Een ISBN wordt voor een titel uitgegeven, niet voor een druk. Pas als je een nieuwe editie uitbrengt, dus een belangrijk gewijzigde druk, nemen sommige uitgevers de moeite een nieuwe ISBN aan te vragen. (De EAN is trouwens niets anders dan de streepjescode, die verbindt een prijs aan een titel. Makkelijk voor bij de kassa.)
Internationaal Standaard Boeknummers zijn als eerste in 1967 in Engeland ingevoerd en na diverse conferenties pas wereldwijd ingevoerd in 1969. Tenminste door landen die lid waren van de Unesco. Ik zou er wel een boek over willen volschrijven, ware het niet dat de nijvere mevrouw A.D. Aukema dat al heeft gedaan voor Nederland: ISBN Handleiding voor het Internationaal Standaard Boeknummer (derde herziene druk, Bureau ISBN, Culemborg, zonder jaar, foei toch!) (gekocht op 21 maart 1985 voor hfl. 17,50 plus 2 gulden verzendkosten).

Eerste drukken herkennen

Lezer R. vroeg vandaag het volgende:

[ik vraag] me af of ik ergens kan vinden welke drukken er van een boek zijn verschenen. Ik heb regelmatig een boek van een bepaalde uitgever waar dan verder geen druk bijstaat. Het is dan de eerste druk bij deze uitgever terwijl er mogelijk wel al een andere druk is verschenen bij een andere uitgever.

Een voorbeeld is De hel van Boudewijn Büch. Regelmatig zie ik de hardcover atlas uitgave staan als eerste druk, terwijl hij eerst is verschenen bij de HEMA. In dit geval staat het wel vermeld in de atlas-uitgave, maar vaak wordt het ook niet vermeld. Met andere woorden, hoe weet je of je een eerste druk hebt?
Tja, dat is een makkelijke vraag en heel moeilijk antwoord! Het is niet makkelijk vast te stellen of iets een eerste druk is of niet, want elke uitgever heeft zo zijn eigen manieren om de drukgeschiedenis aan te geven. Er zijn over dit onderwerp zelfs boeken geschreven! Uit de bibliotheek van Boudewijn Büch noem ik:

• A pocket guide to the identification of first editions, Fourth revised edition compiled by Bill McBride (een klein boekje dat van circa 1000 Engelstalige uitgeverijen beschrijft hoe men drukken aanduidt
• Jack Tannen: How to identify and collect American first editions. A guide book (Arco Publishing, New York, 1976)

Daarnaast kan ik het boek ABC for Book Collectors zeer aanraden, van John Carter & Nicolas Barker. Dit boek, een echte klassieker, is nog steeds te koop bij Amazon.
Wat boeken van BB aan gaat, kun je veel informatie vinden op de website, (klik op Boeken BB in het menu) of in het boek van Frans Mouws: Boudewijn Büch, een overzicht van zijn werk.
Tijdgebrek noopt me nu helaas tot afsluiten. Echter, ik heb vernomen dat het komende weekend de temperaturen niet boven de 15 graden uitkomen, dus prima boekenweer zou ik zeggen. Ik kom er op terug.

De eerste foto's van de kleine

Ik ben behoorlijk Boudewijn-ziek. Wie maakt er nou foto's van zijn pas verworven boeken? Tja, ik dus. In de hoop er andere Büch-fanaten een plezier mee te doen. Hierbij een overzicht van de 6 kavels:

Vandaag een beetje aandacht voor kavel 1743, zoals omschreven in de catalogus van Bubb Kuyper:

[Libraries. Africa]. Sitzman, G.L. African Libraries. Metuchen/ London, The Scarecrow Press, 1988, XIV,486p., ills., orig. gilt cl. Musiker, R. Companion to South African Libraries. Craighall, A. Donker, (1986), 253p., ills., orig. boards w. dustwr., large 8vo. Christison, G. Book Collecting in South Africa. Scottville, Oribi, (1996), 1st ed., 169p., col. plates, ills., orig. wr. (w. details of purchase by B. Büch). - AND 10 others, all small publications on African libraries and literature, all purchased on location by B. BÜCH, all with his details of purchase added in manuscript, i.a. A.S. DE PITRAY, The "Post Office Mauritius" and its Legend (1990); A. SCHERER, Guide des archives de la Réunion (1974); O. CAUDRON, Catalogue des periodiques réunionnais de 1794 à 1900 (1990) and P. REINER a.o., Books in Namibia. Past Trends and Future Prospects (1994).
= Interesting lot.

13 boekjes, alle op locatie aangeschaft dus en voorzien van datum en plaats door Boudy. Zoals in het bovenstaande boekje over de beroemde postzegels van het eiland Mauritius, dat de eer heeft de meest gezochte postzegel ter wereld te hebben uitgegeven. Het boekje werd door BB aangeschaft op 11 februari 1991 tegen een prijs van 0,35 Mauritiaanse Rupees.
Het eiland Mauritius, ten oosten van Madagascar, en feitelijk ontdekt door Hollanders, is zowel de geboorte- als sterfplaats van de Dodo en het is daarom niet te verwonderen dat Boudewijn er een flinke tijd doorbracht om zijn studies te verrichten naar deze mythische vogel. Aan de Dodo werden prachtige TV-uitzendingen gewijd in de serie "De wereld van Boudewijn Büch", zoals bij voorbeeld de uitzending op 27 maart 1993 door de VARA die te vinden is op eerste DVD, serie 1, van de BB-collectie.

Twee weken later was Boudewijn op Reunion en kocht hij de Guide des Archives de la Reunion in het Nationaal Archief in de hoofdstad St. Denis. Dit is zijn aantekening:

Mijn Dodo-collectie is minimaal -- het bevat postzegels, een paar boeken en wat miniatuur-Dodo's, briefopeners, pennen, bierviltjes, en soortgelijke toeristische zaken die op het eiland worden verkocht teneinde de nationale economie op peil te houden. Maar het meest blij ben ik toch met het boekje van Boudewijn!

P.s.: de eerste 3 personen die een aardige reactie op deze blog publiceren, ontvangen een gratis origineel bierviltje uit Mauritius! (Medewerkers en familieleden zijn uitgesloten van deelname.)

Groter huis gezocht

Daar liggen ze dan, de boeken van Büch. In stapels en in dozen. En geen idee waar ik ze moet laten. Vrije ruimte in boekenkasten heb ik niet meer. Plaats voor nieuwe kasten langs de wanden: uitgesloten. Extra planken boven bestaande kasten en deuren: al bezet. En zo zit ik vandaag met mijn handen in het haar. Leuk dat ik het heb, heel bijzonder vooral, maar help, waar moet ik er mee naar toe?
Ik heb al wel besloten de kavels administratief intact te laten, dat wil zeggen dat ik ze in de database invoer onder het kavelnummer. Zo kan, als de boeken verspreid mochten raken in de bibliotheek, altijd vastgesteld worden dat een bepaald boek uit de Bibliotheca Didina Et Pinguina komt. Met tijd komt raad.

Naar Haarlem, de boeken van Büch

In een ingezonden stukje in de BMIB-nieuwsbrief van Lous Schouten van 4 juni --en ook in mijn log van gisteren-- ben ik nogal kritisch geweest over de afhandeling van de veiling. Ik denk dat het past om wat terug te nemen.
Toen ik vrijdagochtend belde leek men mij meteen te herkennen (van de vorige telefoontjes) en werd vriendelijk en uitgebreid de gewonnen lijst voorgelezen.
Vandaag ben ik de kavels die door mij gewonnen waren gaan ophalen. Eenmaal binnen in het pakhuis van Bubb Kuyper keek ik met diep ontzag naar enorme metershoge kasten waarin al dat heerlijks van Büch keurig was uitgestald en opgestapeld. De medewerkers waren buitengewoon vriendelijk en hulpvaardig.
Nadat ik mijn aankopen betaald had, togen twee mensen aan het werk om de boeken voor me uit de kasten te halen. Intussen ging P. de auto uit de parkeergarage halen omdat duidelijk werd dat deze hoeveelheid niet in een paar keer met op-en-neer lopen vervoerd kon worden. Toen ik navraag deed naar lot 1837, de eerste druk van de Winkler Prins uit 1870-1882 bleek dat er behalve mij nog iemand was die 200 euro geboden had. Daarom werd er geloot maar ik was helaas niet de gelukkige. Eenmaal bijna klaar met inpakken, kwam de man uit het kantoor naar me toe met de mededeling dat de encyclopedie toch voor mij was, ik was namelijk wel degelijk als winnaar geloot maar de veilingmeester had onder het verkeerde nummer een cirkeltje gezet. Het veilingboek bewees dat. Hoe heerlijk! Ik bedank hierbij de mensen van Bubb Kuyper. Komende dagen zal ik het een en ander uitpakken, fotograferen en er in dit weblog over schrijven. Sociale verplichtingen nopen mij helaas vandaag tot praten, eten en drinken in plaats van bladeren, lezen en wegdromen...

Eerste resultaten van de Büch boekenveiling

Het duurde 3 lange dagen om te weten te komen of en zo ja wat ik gewonnen heb op de 2e veiling van Büch's boekenbezit afgelopen dinsdag. De organisatie bij veilinghuis Bubb Kuyper was namelijk bepaald niet perfect. Dit in tegenstelling tot de zeer goede catalogi.
De kavels die ik het interessantst vond heb ik in elk geval niet. Dat waren:

• de chinese boekenkist met vakken en laatjes (ik had 350 geboden, winnaar bood 450)
• 26 boeken en boekjes die BB zelf heeft gekocht op zijn eiland-reizen in Oceanië; startbod was 80, ik bood 375, winnaar bood 400, dus daar zat ik een maar 1 bod naast!
• twee kavels met boeken over de Library of Congress in Amerika (de grootste bibliotheek ter wereld). Bij elkaar had ik 270 geboden, het werd 350 (startprijs was 110).

Maar als alles goed is gegaan ben ik nu wel het volgende rijker:

• een kavel met 7 boeken over bibliotheken
• de Brockhaus encyclopedie uit 2001. BB haalde 'De Brockhaus' veelvuldig aan als zijn favoriete naslagwerk. 24 gebonden delen
• een kavel met 15 boeken over het verzamelen van boeken
• 13 kleine uitgaven over bibliotheken in Africa, allemaal door BB zelf op locatie aangeschaft en voorzien van handgeschreven aanduidingen omtrent de aanschaf
• 14 boeken over hieroglyphen/codes/bibliografie/gekke talen etc, ik weet het niet precies, de omschrijving was nogal beperkt

Bij elkaar een halve boekenkast vol. Morgen rijden we naar Haarlem om alles op te halen (en te betalen). Ik zal er nog uitgebreid op terug komen!