Met het oog op Oranje

Op 31 december 2011 publiceerde ik een stukje over de agenda van de hofhouding van de toenmalige koningin Juliana die kort daarvoor in mijn bezit gekomen was.
In verband met de kroning zijn nu honderden journalisten samengetrokken in Amsterdam. Sommigen van hen zouden er bij wijze van spreken een moord voor over hebben om te weten hoe het er vandaag de dag aan het hof aan toe gaat, met die sexy Máxima en die de Prins van het Water.
Ik zou willen zeggen: sluip binnen in De Eikenhorst en maak foto's van de agenda van het hof dan weet je alles. Dit is geen uitnodiging daartoe trouwens, ik wil geen aandacht trekken van de RVD.

Bekijk de unieke agenda uit 1959 van de hofhouding van de Oranjes hier:

En voor morgen: Veel plezier op de dag die je wist dat zou komen!

Zin

Toen vanmiddag het bericht van het overlijden van de iron lady Margaret Thatcher mij bereikte, voelde ik het onmiddellijk weer kriebelen: de lust om met enige regelmaat deze ooit veel gelezen weblog nieuw leven in de te blazen. Immers: de een zijn dood is de anders zijn brood luidt het gezegde. En gezegdes zijn waar.
Dus neem ik me voor weer regelmatig stukjes te gaan schrijven over boeken en daarbij tevens te reageren op wat er zoal gebeurt op deze kleine planeet.
Ik ben van een leeftijd die de regeerperiode van Thatcher meegemaakt heeft in de actualiteit van alledag. Iedere niet ultra-rechtse persoon haatte haar destijds. Zij was een superkapitalist, een vrouw met een uitgesproken mening (daar moest men toen nog aan wennen; nu worden we er onder bedolven), ze was meedogenloos en een vertegenwoordigster van het kwaad. Ik denk er nu iets genuanceerder over en dat komt mede door haar krachtige optreden in de Falklandoorlog (1982) waarbij ze het geljik aan haar kant had.
Van haar hand verscheen in 2002 het boek Statecraft: Strategies for a Changing World waarin ze uitgebreid (486 bladzijden) reflecteert op haar periode als prime minister en persoonlijke theorieën ontvouwt over het kapitalisme en de hele rest van de wereldpolitiek... Ik heb het nooit gelezen.

Vandaag heb ik mijn exemplaar van dit boek uit de kast gehaald. Om precies te zijn heeft zij op 15 maart 2002, 77 jaar oud, mijn exemplaar vast gehouden en er met een krachtige hand haar handtekening in gezet.Haar DNA zit vast ergens aan/in/op mijn boek.

Ik heb er weer helemaal zin in: boeken & erover schrijven!