Om de eenzaamheid te verdrijven heb ik op 4 augustus een zebravinkenpaartje gekocht alsmede een grote kooi, voer en wat er verder allemaal bij hoort.
Sindsdien zit ik uren te kijken naar het gedrag van de vinkjes: een Darwin is in mij opgestaan. Ik zou er al pagina's over vol kunnen pennen, maar dat zal ik nog maar niet doen.
Eén ding is me al wel opgevallen: die vogeltjes twitteren dat het een lieve lust is! Behalve 's nachts, dan slapen ze zij-aan-zij in een klein voeder-ruifje. Erg schattig. Wanneer ik dan 's morgen de trap afloop en de kooi nader, fluit ik naar ze en dan worden ze wakker. Ze vliegen op, bezetten een van de stokken en beginnen luid te twitteren. En dat gaat bijna de hele dag door.
De twee beestjes zitten elkaar vaak behoorlijk dwars, maar op andere momenten liefkozen ze elkaar (tenminste dat neem ik aan) door bij elkaar in de nek te kroelen of te pikken. Hun ruzietjes zijn interessant en om dat te illustreren heb ik voor het eerst in mijn leven een filmpje gemaakt en op YouTube gezet. Waar een oudere jongere al niet toe in staat is!
