Eén van de leukste dingen van boeken per post bestellen vind ik manier waarop het verpakt kan zijn.
Veel boeken komen zó - ik neem Eci als afzender, maar je kan er ook bol.com lezen:
Bij zo'n verpakking ga ik rigoureus te werk: openrukken en de inhoud consumeren. Soms bewaar ik het karton om er later zelf een boek in te verzenden.
Maar het echte werk ziet er zó uit:
Dit prachtige pakketje kreeg ik gisteren van een particulier die tweedehands boeken verkoopt via bol.com.
Wanneer het echter uit een ver buitenland komt, zoals bij dit boek uit Zuid-Afrika en het ook nog eens per aangetekende post wordt verzonden [in Afrika is dat vanwege de criminele posterijen trouwens noodzaak], dan krijg je helemáál een pretpakket thuis bezorgd:
Krijg ik zo'n uitbundig van (oude) postzegels voorzien pakje binnen dan ga ik er eerst een tijdje naar kijken. Letterlijk: ik leg het op de keukentafel of op de bank en kijk er naar. Draai het om. Voel het gewicht. Spanning opbouwen. Daarna snijd ik het héél voorzichtig met een mesje open om vervolgens van de inhoud te genieten.
Hier dringt zich de vergelijking met seks bij mij op. Dat kan ook op twee manieren: meteen recht op-en-neer of met genotverhogend voorspel. Al komt er in dat geval gelukkig geen mes aan te pas...
woensdag 30 maart 2011
woensdag 16 maart 2011
vrijdag 11 maart 2011
Rampenfilm
Ik kan rampenfilms over het algemeen wel waarderen. Armageddon, 2012, en hoe ze allemaal ook mogen heten. Maar toen ik vandaag de berichten las op op nu.nl, de NOS en andere media zag ik dat er hier en nu zich een ramp aan het ontwikkelen is waar wij als nuchtere & van rampen gespaarde Nederlanders helemaal geen voorstelling van kunnen maken. Je zult maar een land zijn waar alles op rolletjes loopt en opeens zijn er duizenden (tienduizenden?) doden en honderden miljarden schade. Je huis ligt in puin en alle wegen zijn onbegaanbaar.
En het duurt zeker vele jaren voor alle infrastructuur en huizen hersteld zijn.
Deze aardbeving zijn wij in Nederland over een maand of twee vergeten. De mensen in Japan die het overleven zijn hun leven kwijt. En hun bezittingen.
Wat ik wou zeggen: relativeer.
En het duurt zeker vele jaren voor alle infrastructuur en huizen hersteld zijn.
Deze aardbeving zijn wij in Nederland over een maand of twee vergeten. De mensen in Japan die het overleven zijn hun leven kwijt. En hun bezittingen.
Wat ik wou zeggen: relativeer.
Abonneren op:
Posts (Atom)