Erotische boekenliefde

De laatste week wil het niet zo vlotten met de boekenliefde. Ik koop nog wel eens wat en er komt nog wel eens wat binnen wat eerder besteld was, maar lezen ho maar. En genieten van het aanzicht of bibliotheek onderhoudswerkzaamheden is er niet meer bij. De reden zijn spanningen waarover ik hier verder niet in ga, maar het mechanisme wat dan in werking treedt is me wel duidelijk: weinig interesse meer voor mijn liefhebberijen en volledige pre-occupatie op de problemen. Erg effectief is dat niet, overigens.
Het enige boek dat ik gelezen heb de afgelopen dagen was een strip van Hugdebert, getiteld "Reizen, reizen..." Hugdebert is een Franse striptekenaar van erotische beeldverhalen die zich vnl. in treinen afspelen. Het was mijn laatste redmiddel om toch nog iets met plezier te kunnen lezen: treinen en seks als prettige combinatie. (Het is het ritme hè: soms boemeltrein, soms TGV.) Ik las het vannacht om een uur of vier of vijf toen ik niet kon slapen. Daarna heb ik de liefde met mezelf bedreven en een halve slaappil genomen. En dat werkte! Op de ontspannende golven die door mijn lichaam trokken en de gedachten aan een mogelijk hete zomer sliep ik tegen zessen in....

Acht boeken uit mijn bibliotheek met trein in de titel:

• Henry Kisor, De Zephyr: een treinreis door Amerika (uitgeverij Atlas, Amsterdam/Antwerpen, 1995)
• Michael Palin: De mooiste treinreizen van de wereld (2001)
• Georges Simenon: De Man Die De Treinen Voorbij Zag Gaan (A.W. Bruna & Zoon, Utrecht, 1967)
• Georges Simenon: De Trein Uit Venetië (A.W. Bruna & Zoon, Utrecht, 1979)
• Georges Simenon: De Trein (A.W. Bruna & Zoon, Utrecht, 1962)
• Toon Tellegen: De trein naar Pavlovsk en Oostvoorne
• Paul Theroux: China Per Trein (Uitgeverij Atlas, Amsterdam, 1999)
• Max Wade-Matthews: Beroemde treinreizen rond de wereld. De 95 mooiste treinroutes (Zuidboek Produkties, Lisse, 1999)

Vee en Dee

Temidden van een ontstellende hoeveelheid kook-, kinder- en kutboeken lagen op de uitverkooptafels bij V&D vandaag weer enkele prachtige titels. Voor 18 eurie 50 werd ik de bezitter van 3 boeken: Paul Theroux' De geschiedenis van een vriendschap, over Theroux' vriendschap (en latere vijandschap) met V.S. Naipaul, en van Diana Souhami's Selkirks eiland, een gewaardeerde studie over Alexander Selkirk, de man die model stond voor Robinson Crusoe en die op het eiland Juan Fernandez strandde. Tot slot --al het goede bestaat uit drieën-- een vreselijk leuk boekje van zeeschrijver Arne Zuidhoek voor mijn schipbreuk-bibliotheekje: Drenkelingendieet. Wat aten de ongelukkigen die schipbreuk leden (of door wie werden de ongelukkigen gegeten)? Met 75 recepten waarin o.a. tips voor de bereiding van ingewanden en vrouwenbenen.

Ik ben mijn leven lang al een fan van Vroom & Dreesmann. Mijn eerste ervaring met dit warenhuis was toen ik elf jaren telde en in het filiaal in Vlaardingen voor het eerste jaar op de middelbare school onder strenge regie van mijn ouders daar mijn uitzet mocht kopen. Prachtige schriften, een pop-agenda, geodriehoek en passer, potloden en gum, alles was er. Ook die stomme winterjas die me, één verdieping hoger, werd aangetrokken.
Utrecht, waar ik resideer, heeft de grootste V&D van Nederland en ik heb er onnoemlijk veel weggesleept. Ook uit de inpandige boekhandel. De catalogus van mijn bibliotheek meldt maar liefst 32 boeken die ik daar kocht - de eerste op 12 december 1983 (Reve Jaarboek, deel 1).
Deze drie boeken van vandaag gaan door naar de slaapkamer, ready to read!

Een boekloze dag

Een dag zonder lust aan boeken, of toch maar beginnen aan Elfriede Jellinek's Lust? (een recente aankoop, 30 maart). Het was erg druk op het werk en na het eten vertrokken Paula en Monthy --de hond-- weer naar huis. En zo ben ik weer alleen thuis. Mwah.... Dan maar een lijstje, heb ik toch iets gepubliceerd vandaag. Zeven boeken uit de Bibliotheca Suavis Insula Liber met eenzaam of lonely in de titel.

1. Boudewijn Büch: Eenzaam (Atlas, Amsterdam, 1992) cat.nr. B-01082
2. Gerard Reve: Oud en eenzaam (Elsevier, Amsterdam, 1978) cat.nr. R-00428
3. Louis Paul Boon: Eros en de eenzame man (De Arbeiderspers, Amsterdam, 1990) cat.nr. B-01020
4. Jules Verne: Het Eenzame eiland (Loeb, Amsterdam, z.j.) cat.nr. V-00314
5. Nicky Cruz: The lonely now, as told to Jamie Buckingham (Holder and Stoughton, London, 1975) cat.nr. C-00395
6. W. Lavallin Puxley: Strayed Among Lonely Islands (Williams & Norgate, London, 1949) cat.nr. P-00339
7. Joshua Slocum: Sailing alone around the world (Penguin Books, 1999) cat.nr. S-00845

Als ik één van deze zeven zou moeten kiezen om mee te nemen op een lange bootreis langs de kusten van Patagonië, dan werd het Louis Paul Boon (3): een huiveringwekkend epos dat tot de top van de Nederlandse literatuur gerekend moet worden. Lees het NIET als je neiging tot depressiviteit hebt of op kleine meisjes valt!

Op het nachtkastje - april 2005

ofwel: boeken die ik op dit moment aan het lezen ben

• Boudewijn Büch: Leeg en kaal (Uitgeverij Atlas, 1995, 1e druk, 231 pgs.) Nu op p. 36
• Bruce Chatwin: In Patagonië (Bert Bakker, 1991, 4e druk, 228 pgs.) Nu op p. 33
• Elaine N. Aron: Hoog sensitieve personen. Hoe blijf je overeind als de wereld je overweldigt (Archipel, 2004, 18e druk, 308 pgs.) Nu op p. 154
• Johann Wolfgang Goethe: Het lijden van de jonge Werther (Athenaeum &c., 2004, 14e druk, 175 pgs.) Nu op p. 14
• Eckermann: Gesprekken met Goethe (De Arbeiderspers, 1999, 3e druk, 545 pgs.) Nu op p. 86
• Simenon: Het eerste onderzoek van Maigret (Pandora, 2004, 190 pgs.) Nu op p. 29

Boekenweekgeschenken kastvulling?

Een paar weken geleden kreeg ik het Boekenweekgeschenk (BWG) van 2005: Jan Wolkers' Zomerhitte. Ik las het in één adem uit op 28 maart. Wat een heerlijk boek, prachtige taal, intrigerend verhaal, een genot om in weg te vluchten. Ik sloot het in mijn hart.
Toen vroeg ik me af hoeveel BWG's ik zelf in mijn boekenkasten had staan, dat bleken er maar een stuk of acht te zijn. Dat moest beter kunnen!

In een paar dagen tijd kocht ik via eBay er een stuk of 20 bij tot ik een week later een veiling zag van alle BWG's van 1949 tot en met 1999, 51 in totaal. Daarmee zou ik in één klap mijn slag kunnen slaan -- alleen de BWG's van 1932 tot 1941 en 1946 tot 1948 zouden dan nog ontbreken. (In de jaren 1942-1945 verscheen er geen BWG.) Ik verwierf het kavel voor een zeer lage prijs, maar zit nu wel met een twintigtal dubbele of soms driedubbele. En heb nog geen plek gevonden om ze, natuurlijk op volgorde van verschijnen, weg te zetten.

Op de foto: linkerstapel wat ik al had en in eerste instantie aanschafte, rechts, van boven naar beneden alles van 1949 t/m 1999.

Tips voor boekonderhoud en -reparaties deel 1

Deze week kocht ik ergens een exemplaar van "Ik Weet Het". Dit is een gebonden algemene ééndelige enyclopedie die rond 1960 uitgegeven is door Blue Band - er moeten er nog vele duizenden op Nederlandse zolders staan. Het is een fraai staaltje klantenbinding die je nu niet meer aantreft. 599 pagina's in blauw linnen gebonden, in een kartonnen foudraal. (Slipcase, is de Engelse term). De clou voor Blue Band was dat er gekleurde plaatjes bij hun producten geleverd werden die je dan in het boek moest inplakken. Er zijn zo'n 500 plaatjes verschenen. Ik weet niet hoe lang een gezin van 8 personen moest sparen om het compleet te krijgen, maar het zal ongetwijfeld bijgedragen hebben tot de vorming van stoere jongens, ferme knapen.
Maar goed, op mijn exemplaar zat op de voorkant een lelijke sticker geplakt, een sticker die er al zo'n 25 jaar zat. Je kunt proberen een dergelijk ding met je vingers er af te pulken maar dit gaat zelden goed. (Bij nieuwe boeken uit de boekhandel zal een prijssticker meestal geen probleem zijn omdat men nu minder aggressieve lijm gebruikt, maar er blijven niettemin altijd lijmresten achter. Hierover later meer.)
De beste manier om een sticker van een boek te verwijderen, of deze nu op linnen, leer of papier is geplakt, is met behulp van een föhn. Zet de föhn op de laagste stand en begin vanaf een afstand van ca. 25 cm de sticker te verwarmen onder een hoek van 30 graden. Test met je vingers hoe warm het wordt; te warm mag niet. Te koud: houd de föhn iets dichterbij, misschien 15-20 cm. Veel stickers beginnen nu vanaf de plek waar de hete lucht komt om te krullen. Als dat niet gebeurt mag je een beetje helpen: voorzichtig met je vingernagel een beginnetje maken. Probeer het maar eens uit. Als de sticker warm genoeg is zal de lijm makkelijk loslaten en kun je hem in zijn geheel er van af trekken. Probeer de warmte zoveel mogelijk zelf te laten doen. Lijmresten op linnen kun je verwijderen met een normale zachte vlakgum of beter nog een zogeheten snotje. Een snotje is een ca. 5 mm dik ruw gevormd rubber lapje dat te koop is in goede kantoorboekhandels en winkels voor kunstenaarsbenodigdheden. Hiermee schuur je als het ware oneffenheden van papier. Een onmisbaar instrument voor elke boekengek!! Wel voorzichtig gebruiken, maar dat geldt voor alles wat je met boeken doet: behandel ze met liefde!
Over het verwijderen van lijmresten en andere gebruikssporen op papieren omslagen een andere keer.

17 kilo jeugd-nostalgie

Maandag de 11e zat ik een beetje te browsen op Marktplaats.nl in de rubriek Encyclopedieën en Naslagwerken, toen mijn aandacht getrokken werd door een advertentie waarin iemand 27 delen van De Wereld der Wetenschap aanbood.
In 1966 werd dit veeldelige werk wereldwijd gepubliceerd en het was zeer populair. Ook mijn oudere broers bezaten een aantal delen en ik las, als 10- of 11-jarig jongetje, deze boeken op zaterdagmorgen in bed. Mijn oudere broers mochten uitslapen en ik was al vroeg wakker - een gewoonte die ik tot de dag van vandaag heb behouden. Gefascineerd door de prachtige kleurentekeningen, van raketten tot dinosaurussen, scheikundige proeven en schuivende continenten, bouwde ik aan mijn eigen wereld der wetenschap. (Het moge de lezers van deze blog dan ook niet verbazen dat een van mijn bijnamen op school luidde: professor tweeduizend graden onder nul. Kom daar nu maar eens om bij die jochies op het vmbo, daar is het kutkankerlijer, gore flikker en het ik zal je moeder neuken niet van de lucht -- maar dit terzijde.)

Tot voor kort had de bibliotheca Suavis Insula Liber 5 delen in huis, ruggen verbleekt, stofomslagen verdwenen, en ergens in een derderangs afdelinkje op de onderste plank gehuisvest. Ofschoon veel Marktplaats transacties bij mij tot nu toe onbevredigend verliepen (verkopers reageerden niet of waren brutaal) liep dit zaakje als een tiet. En na twee dagen werden de 27 delen in een kratje op mijn werk bezorgd en overhandigde ik 60 euro's aan de brenger.

Nog 22 delen te lezen, door te bladeren, momenten te herinneren uit 1970, te ervaren dat zo vreselijk veel uit de wetenschap van toen nu achterhaald is, maar ook nog zo veel dat overeind staat en de basis vormt van het zijn in 2005. (Oeps, wat filosofisch.)
Eén probleemje blijft: dat er weer ruimte gevonden moet worden om deze 56 cm op een boekenplank te plaatsen. Maar ach, ik heb voor hetere vuren gestaan...

P.S.: weet iemand uit hoeveel delen deze serie bestaat? Ik ben tot nu toe niet meer dan 27 tegen gekomen in advertenties op het Internet en meen dan ook het compleet te hebben, maar...?

Welkom in mijn bibliotheek!

Ziezo, een blog. Creëren is 1 ding, opvolgen en onderhouden iets anders.
Maar goed, ik zal mijn best doen te verhalen van mijn belevenissen. Dat zullen voornamelijk feiten zijn over de voortdurende opbouw van mijn bibliotheek, de Bibliotheca Suavis Insula Liber. Deze Latijnse zin betekent zoveel als: Het boek is een aangenaam eiland. [Met veel dank aan dr. Frits B., die deze naam voor mij gemaakt heeft.]
Onderstaand een foto waarop ongeveer 12% van het boekenbezit te zien is.

En dat --het boek is een aangenaam eiland-- is ook waar het over gaat. De Wereld is buitengewoon lelijk, ik vond hem nog nooit zo lelijk in de 43 jaar dat ik leef, als op dit moment. Daarom kies ik mijn toevlucht in het boek. Als fantasie, als ruggesteun, bron van kennis en vermaak.
Boeken en Eilanden hebben alles met elkaar te maken. "Welk boek zou je meenemen naar een onbewoond eiland" is immers een gevleugelde vraag. Boeken en Eilanden zijn genietingen die je bij uitstek in je eentje kan consumeren. In een bibliotheek omringd door duizenden bandjes met letters, op een eiland omringd door palmbomen (bij voorbeeld) en de ontelbare golfjes van de zee. De combinatie van deze twee lijkt me een ultiem genoegen. Van deze genoegens zal ik hier spreken, maar omdat ik tot mijn eigen spijt nog niet kan leven op een eiland, komt de harde realiteit regelmatig en hardnekkig de kop op steken. Als een haai die het strand nadert. Of een worm die aan de papieren kennis wil knagen...

Reakties zijn van harte welkom!