Op het nachtkastje: Simenon: De klokken van Bicêtre. Uit 1963, leest als een trein.
Hier twee foto's van die andere trein die op dit moment wel heel graag uitgelaten wenst te worden (afgelopen zomer, strand van Noordwijk):

Wat kan die jongen graven!
Waarin een hartstochtelijke boekengek verhaalt over een passie voor eilanden, Boudewijn Büch, zijn boekenbezit en de uitbreiding daarvan en opmerkingen maakt over het lelijke en het schone in de wereld. Soms vindt u hier een nieuwe bijdrage.

Wat kan die jongen graven!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten