donderdag 18 februari 2010

Aanwinsten

Een selectie van aanwinsten uit de afgelopen vier weken. Als je op de foto klikt kun je de titels lezen.


Nog meer naslagwerken:

 

(En nu ga ik live naar de val van het 4e kabinet Balkenende kijken.)

woensdag 10 februari 2010

De Rubáiyát van Omar Khayyám

Omar Khayyám was een astronoom, wiskundige, dichter en veel meer die leefde van 1048 tot 1123 in Perzië, wat we nu Iran noemen. Hij heeft onder meer een verzameling kwatrijnen nagelaten die we nu kennen als de Rubáiyát. Een Nederlandse vertaling kun je hier lezen, en op de Engelse wikipedia staat een goed overzicht van dit werk.

Mij ging het niet zozeer om het poëtische werk op zich maar om de speciale editie die The Folio Society in het najaar van 2009 heeft gepubliceerd.
Vier maanden heb ik er op moeten wachten. Zo lang had de binder in Engeland nodig om de 1000 exemplaren van dit werkelijk schitterende boek in te binden. Het is de moeite waard om even naar enkele dia's te bekijken die de binderij van heeft gemaakt van het hele productieproces. De link is hier.

Het is het eerste boek in mijn bibliotheek dat deels in perkament gebonden is. Trouwe lezers weten dat ik een liefhebber van geiten ben, maar ik moet bekennen dat ik óók van ze hou als ze dood zijn en hun velletje als omslag om een boek zit. Ik weet het: dit klinkt tamelijk pervers, dieronvriendelijk enzovoort..... Het is mijn afwijking, de boekengekte, die me elk (nou ja bijna elk) ethisch aspect dat verbonden is aan boekaankopen doet vergeten.

Hier zie je hoe het velletje wordt behandeld...


Maandag kwam het boek binnen. Omdat ik niet thuis was op het tijdstip van de bezorging heeft de bezorger het nota bene in de vrieskou buiten tegen de gevel gezet, enigzins verstopt achter een bloembak: een grove schande. [Resultaat van vrije marktwerking in de postbezorging, want het was uiteraard niet de PTT die dit bezorgde maar een allochtone snelverdiener, ik kan het niet anders zeggen want het is de waarheid.]

Geniet van de foto's!






 
 

Dit boek was in een recordtijd uitverkocht. Daar hou ik van, want mijn verzameling is mijn pensioenvoorziening. Over zeventien jaar kun je het bij me aanschaffen, zullen we zeggen voor de redelijke prijs van 4000 euro?

zondag 7 februari 2010

Pompeii in 2010

We hebben kranten, gratis dagbladen, boeken, weblogs, nieuws-sites, ebooks en twitter (en dan zal ik nog wel wat vergeten zijn). Iedereen schreeuwt om aandacht, in alle denkbare vormen. De mens van 2010 maakt zijn mening kenbaar op de manier die 'm zint en waar en wanneer 't hem of haar belieft.

Terug naar het  jaar 79 na Christus. In de opgegraven stad Pompeii zijn talloze graffito's aangetroffen op muren van huizen, in woningen die als bordeel werden gebruikt, en zo voort. Ook verkiezingsposters werden op muren geschreven. De technologie is veranderd, maar de drang om te publiceren niet. We naderen nu in Nederland de gemeenteraadsverkiezingen.
In Pompeii werd dit thema teruggevonden op vele muren: "Kies Popidus Secundus als ediel, (= Romeins magistraat) een voortreffelijke jongeman". En elders schrijft iemand bij een andere affiche: "Als je zo laaghartig bent om dit uit te wissen, hoop ik dat je iets akeligs oploopt". (noot 1)
Dus zelfs bedreigingen en onbeschoftheden (kijk eens bij reacties op de website van De Telegraaf en Geen Stijl) zijn niet alleen iets van déze tijd.

In de trein van Utrecht naar Groningen (treinstel 4215) trof ik vanmiddag op de deur van het toilet deze uitgebreide en zwierig geschreven graffito aan:


De camera in mijn telefoon kon helaas niet een compleet beeld maken van de tekst. Voor je gemak hierbij de tekst in woorden:
Vrijheid begint waar de islam eindigt. Echt wel!
De islam kun je vergelijken met politicus G.W.
Gelijkennis o.a. dominant en slecht.
Als Wilders een moslim was was hij zeker van een Iraanse Ayatollah kaliber.
Weg met de islam!
Weg met Geert Wilders!
De inhoud van deze uitgebreide mededeling is ongenuanceerd, zoals dat hoort bij graffiti.
Toch werd ik vrolijk van. Hier was een individu aan de gang die een mening schreef omdat hij gelezen wilde worden. En als 't niet kan via een boek, weblog, twitter, dan maar gekalkt op een muur of een wc-deur.

De mensheid is in tweeduizend jaar niet zo héél veel opgeschoten, concludeer ik. En dat vind ik op een of andere manier een hele geruststelling.

(1): Mary Beard: Pompeii, het dagelijks leven in een romeinse stad. Pag. 248-249. ISBN 978-90-253-6418-2

zaterdag 6 februari 2010

Twitteren

Over mijn leven, werk of liefde valt niets te twitteren, maar wellicht dat dit wel leuk is: aangeschafte en gelezen boeken. Kan ik lekker vaak updaten.

Follow boekengeks on Twitter

maandag 1 februari 2010

Winter

Vier boeken uit mijn bezit waarin de winter een grote rol speelt.

Peter Hoeg: Smilla's gevoel voor sneeuw

Mijn gevoel voor sneeuw is inmiddels wel weg gesmolten. Hoewel dit boek alom opgehemeld wordt kan ik er maar niet doorheen komen. Typisch gevalletje van een boek voor Hogere Literatuur Verslaafden. Misschien NRC abonnees? [N.B.: ik ben zelf NRC-abonnee.]

George Simenon: Bloedspoor in de sneeuw

Hoewel ik het boek bezit en gelezen heb, kon ik in mijn database geen aantekeningen vinden over mijn waardering.
Mijn voorliefde voor Simenon kennende zal het vast goed
zijn geweest. Maar of ik er nu wat aan heb in deze bizarre winter?

G.K. van het Reve: Vierwintervetellingen (gepubliceerd in 1963, een van de strengste winters tot nu toe). Lees dit boek niet als je aanleg hebt voor somberheid. Maar overigens volgens mij is het nog altijd één van de beste werken van Gerard Reve.

Tot slot het enige boek waarmee ik gedurende deze lange koude winter wel weer eens zou willen kennismaken: W.E. Johns: Biggles in de kou. Een jeugdboek. Aangezien mijn jeugdboeken zich in dozen in de berging bevinden kan ik alleen deze (niet zelf gescande) illegale Speurders-afbeelding hiernaast zetten.


Maar nu echt: ik heb schoon genoeg van deze winter. Vooral omdat het reizen in dit land nog niet aangepast is aan afwijkende (lees: winterse) omstandigheden. Vier uur per dag in overvolle bussen en treinen doorbrengen: de lust tot lezen vergaat je dan wel. En dan die koude voeten en vingers....

Ik wens iedereen een lange warme lente en zomer.
Wedden dat ik dan bij 40 graden Celsius boeken ga noemen over de ellende die warm weer met zich mee brengt?