zondag 7 februari 2010

Pompeii in 2010

We hebben kranten, gratis dagbladen, boeken, weblogs, nieuws-sites, ebooks en twitter (en dan zal ik nog wel wat vergeten zijn). Iedereen schreeuwt om aandacht, in alle denkbare vormen. De mens van 2010 maakt zijn mening kenbaar op de manier die 'm zint en waar en wanneer 't hem of haar belieft.

Terug naar het  jaar 79 na Christus. In de opgegraven stad Pompeii zijn talloze graffito's aangetroffen op muren van huizen, in woningen die als bordeel werden gebruikt, en zo voort. Ook verkiezingsposters werden op muren geschreven. De technologie is veranderd, maar de drang om te publiceren niet. We naderen nu in Nederland de gemeenteraadsverkiezingen.
In Pompeii werd dit thema teruggevonden op vele muren: "Kies Popidus Secundus als ediel, (= Romeins magistraat) een voortreffelijke jongeman". En elders schrijft iemand bij een andere affiche: "Als je zo laaghartig bent om dit uit te wissen, hoop ik dat je iets akeligs oploopt". (noot 1)
Dus zelfs bedreigingen en onbeschoftheden (kijk eens bij reacties op de website van De Telegraaf en Geen Stijl) zijn niet alleen iets van déze tijd.

In de trein van Utrecht naar Groningen (treinstel 4215) trof ik vanmiddag op de deur van het toilet deze uitgebreide en zwierig geschreven graffito aan:


De camera in mijn telefoon kon helaas niet een compleet beeld maken van de tekst. Voor je gemak hierbij de tekst in woorden:
Vrijheid begint waar de islam eindigt. Echt wel!
De islam kun je vergelijken met politicus G.W.
Gelijkennis o.a. dominant en slecht.
Als Wilders een moslim was was hij zeker van een Iraanse Ayatollah kaliber.
Weg met de islam!
Weg met Geert Wilders!
De inhoud van deze uitgebreide mededeling is ongenuanceerd, zoals dat hoort bij graffiti.
Toch werd ik vrolijk van. Hier was een individu aan de gang die een mening schreef omdat hij gelezen wilde worden. En als 't niet kan via een boek, weblog, twitter, dan maar gekalkt op een muur of een wc-deur.

De mensheid is in tweeduizend jaar niet zo héél veel opgeschoten, concludeer ik. En dat vind ik op een of andere manier een hele geruststelling.

(1): Mary Beard: Pompeii, het dagelijks leven in een romeinse stad. Pag. 248-249. ISBN 978-90-253-6418-2

Geen opmerkingen: