woensdag 10 februari 2010

De Rubáiyát van Omar Khayyám

Omar Khayyám was een astronoom, wiskundige, dichter en veel meer die leefde van 1048 tot 1123 in Perzië, wat we nu Iran noemen. Hij heeft onder meer een verzameling kwatrijnen nagelaten die we nu kennen als de Rubáiyát. Een Nederlandse vertaling kun je hier lezen, en op de Engelse wikipedia staat een goed overzicht van dit werk.

Mij ging het niet zozeer om het poëtische werk op zich maar om de speciale editie die The Folio Society in het najaar van 2009 heeft gepubliceerd.
Vier maanden heb ik er op moeten wachten. Zo lang had de binder in Engeland nodig om de 1000 exemplaren van dit werkelijk schitterende boek in te binden. Het is de moeite waard om even naar enkele dia's te bekijken die de binderij van heeft gemaakt van het hele productieproces. De link is hier.

Het is het eerste boek in mijn bibliotheek dat deels in perkament gebonden is. Trouwe lezers weten dat ik een liefhebber van geiten ben, maar ik moet bekennen dat ik óók van ze hou als ze dood zijn en hun velletje als omslag om een boek zit. Ik weet het: dit klinkt tamelijk pervers, dieronvriendelijk enzovoort..... Het is mijn afwijking, de boekengekte, die me elk (nou ja bijna elk) ethisch aspect dat verbonden is aan boekaankopen doet vergeten.

Hier zie je hoe het velletje wordt behandeld...


Maandag kwam het boek binnen. Omdat ik niet thuis was op het tijdstip van de bezorging heeft de bezorger het nota bene in de vrieskou buiten tegen de gevel gezet, enigzins verstopt achter een bloembak: een grove schande. [Resultaat van vrije marktwerking in de postbezorging, want het was uiteraard niet de PTT die dit bezorgde maar een allochtone snelverdiener, ik kan het niet anders zeggen want het is de waarheid.]

Geniet van de foto's!






 
 

Dit boek was in een recordtijd uitverkocht. Daar hou ik van, want mijn verzameling is mijn pensioenvoorziening. Over zeventien jaar kun je het bij me aanschaffen, zullen we zeggen voor de redelijke prijs van 4000 euro?

11 opmerkingen:

Anoniem zei

Het pakket buiten tegen de gevel gezet? Wauw...

Mooi boek! En verkopen als je oud bent? Dat geloof ik niet. Jij lijkt me geen type die dit soort boeken ooit nog gaat verkopen.

groet,
Sander L.

Koen zei

Prachtig boek, maakt me jaloers. Zag dat Pepysdagboek ook al uitverkocht was, schande. Ongelofelijk dat ze zoiets buiten tegen de muur zetten zeg. Werkt trouwens wel, dat Twitteren, leuk!

groet,

Koen

Anoniem zei

Mooi boek!

Maar je was niet thuis en toch weet je dat het een allochtone snelverdiener was. Knap hoor.

boekengek zei

@ de laatste anoniem: ik heb eerdere ervaringen met een bepaalde bezorger die pakjes in de buurt 'verstopt' en dan een stukje papier afscheurt van een notitiebloc waarop in slecht Nederlands gekrabbeld staat waar het te vinden is en dat dan in mijn brievenbus doet. En hij is Turks. Is het van belang of iemand allochtoon is? Natuurlijk niet. Maar je ziet dat bij dit soort banen in de postmarkt, waarbij de laagste prijs het enige criterium is, zich daar mensen in begeven die een zo hoog mogelijke productie willen draaien teneinde hun lage verdiensten te compenseren. Met name allochtone Nederlanders zijn daartoe bereid. Allemaal begrijpelijk of voorstelbaar, maar een schande is het wel. Ik wil voor eens en voor altijd het juk van mij afwerpen dat ik zou discrimineren, maar ik spreek wel uit ervaring als ik de pleister op de zere plek leg.
Iedere fatsoenlijke bezorgdienst gebruikt voorgedrukte formulieren om te melden dat het pakje niet bezorgd kon worden of bij een buur-adres is bezorgd.

Anoniem zei

Vind je het nu zelf niet ietwat decadent om zoveel geld uit te geven aan een boek dat kunstmatig duur en zeldzaam gemaakt wordt, en waarvan de inhoud je dan nog niet eens interesseert ?

Robert Koopman zei

Ik ben altijd thuis en inmiddels weten de bezorgers van diverse bedrijven mij te vinden als er ergens in de straat iemand niet thuis is.
Ben af en toe net een postagentschap.
Buren vinden het prima, halen het gewoon bij mij af in plaats van een ver postkantoor.

boekengek zei

@ Anoniem die het heeft over decadentie (ik trek nogal wat anonieme reageerders): Ik ben juist dol op decadentie!

Het liefst zou ik liggen in een bad met bubbeltjes en rozenblaadjes, champagne erbij, leuke vrouw tegenover mij in bad, een strijkje in de buurt dat mijn favoriete strijkkwartetten speelt. Allemaal nutteloos en kostbaar. Is dat decadent? Vast wel.

Het gaat mij om (bijna) onbereikbare dingen die de zintuigen prikkelen en daarvan te genieten. Veel mannen komen klaar bij de gedachte aan het bezit van een nieuwe populaire auto. Vervang auto door boek en dat ben ik. Een hartelijke groet!

Anoniem zei

Ik snap er geen lor van dat je je verdedigt. En die jaloerse anoniem: iets met leven en laten en zo.

Friso Geerlings zei

Het is een heerlijk, geweldig, ongelooflijk over de top uitgevoerd wonderboek. Mijn exemplaar werd net voor de kerst al gebracht (gelukkig was ik thuis!), en sinds die tijd heb ik er regelmatig gewoon een uur al snuffelend doorheen zitten bladeren. Even voelen aan het papier, even kijken naar de prenten. Elke cent dubbel waard.

De Wind in the Willows van het jaar ervoor is trouwens net zo mooi. Dat dit maar een langlopende "reeks" moge worden!

boekengek zei

@ Friso, aan de binnenzijde van het omslag van mijn exemplaar zit bij mij een lijmbobbel van 3 mm, dat maakt het boek eigenlijk niet perfect. Hoe ver mag je gaan in je verlangen naar perfectie?

Friso Geerlings zei

Tsja... altijd lastig. In mijn Temple of Flora van Folio Society waren ook twee pagina's door een overdosis lijm aan elkaar gaan kleven. Ze zijn nu los maar hebben wel een kleine beschadiging opgelopen. Ik heb dat maar zo gelaten. Vraag me af of Folio de Rubáiyát wel kan vervangen doordat de hele druk is uitverkocht?